بررسي قلندريات سنا يي از لحاظ محتوا

Study of the Contents of Sanāʾi’s Qalandariyyāt

شعر قلندري بيانگر آخرين مرحلة تكامل احوال صوفيانه و اوج بيان انديشه­هاي ايشان در زبان هنر است. بي­شك تنها راه شناخت تكامل احوال عارفان، تغييرات زباني و محتوايي افكار ايشان خواهد بود. سنايي نيز همچون بسياري از موارد ديگر آغازگر نشر اين مفهوم در عرصة شعر بوده است. زبان و انديشۀ سنايي در عرصۀ قلندريات رنگ و بويي ديگر مي­گيرد، زباني بي­پروا با انديشه­هاي نامتعارف كه گويي كوششي است در جهت رسيدن به اخلاص.در اين مقاله برآنيم تا به بررسي قلندريات سنايي از لحاظ محتوا بپردازيم.

Qalandari poetry represents the final stage in achieving Sufi revelations and the culmination of the Sufis’ contemplations through an artistic language. The only way to understand the peculiar evolution of mystics is no doubt to discover the linguistic and contextual changes in their thoughts. Sanāʾi is the inaugurator of this concept in the realm of poetry. His language and contemplations in composing Qalandariyyāt takes an altered mode; an audacious language and such unconventional considerations as to achieve candor, an attitude of radical detachment from the world. This paper is to study the contents of Sanāʾi’s Qalandariyyāt