رمزگشائي ضمائر فاعلي و مفعولي فعل «لَمْ أَخُنْهُ» در آيه پنجاه و دوم سوره يوسف

بدون عنوان

آيه پنجاه و دوم سوره يوسف از جمله آياتي است كه در تفسير و ترجمه آن اختلافات فراواني ميان مترجمان و مفسران وجود دارد به‌طوري كه به هشت شكل ترجمه شده است. اختلاف به ضماير فاعلي و مفعولي فعل «لَمْ أَخُنْهُ» باز مي‌گردد كه با رمزگشايي از مراجع ضماير فاعلي و مفعولي اين فعل، تكليف ضمير فاعلي «لِيعْلَمَ» نيز روشن مي‌شود. برخي آن را كلام زليخا و برخي گفتار يوسف دانسته‌اند. نيز ضمير مفعولي را برخي به عزيز و بعضي به يوسف و گروهي به زليخا برگردانده‌اند. سؤال اين مقاله اين است كه ضماير فاعلي و مفعولي به چه افرادي بر مي‌گردد؟ با توجه به آيات قبل، به نظر مي‌رسد اين آيه حكايت كلام زليخا همسر عزيز مصر است كه پس از اعتراف به خطايش نسبت به حضرت يوسف، اعلام مي‌دارد: اين اعتراف را از اين جهت گفتم كه همسرم عزيز بداند كه من در غيابش به او خيانت نكرده‌ام. بنابراين بايستي در ترجمه و تفسير آيه تجديد نظر شود و ترجمه فوق جايگزين گردد. در پايان ضمن بررسي و نقد ديدگاه علامه طباطبائي، نظر ابن كثير را مي‌پذيريم.

فاقدچكيده