طراحي مدل اعتبارسنجي سازمان‌هاي مردم ‌نهاد فرهنگي بر مبناي ابَر خط مشي فضاي مجازي از ديدگاه مقام معظم رهبري

Designing the Validation Model of Cultural Non- Governmental Organizations Based on Cyberspace's Super Policy

در حال حاضر فضاي مجازي به جزء لاينفك زندگي بشريت تبديل شده است. هدايت، راهبري، كنترل و مراقبت در اين درياي عظيم به راحتي امكان ‌پذير نيست و ورود تام و تمام در اين حوزه از عهده هيچ دولتي بر نخواهد آمد، مگر آن كه نيروي عظيم مردمي در اين حوزه ورود كنند و دولت بسترساز و تسهيل‌گر ورود مردم در اين امر باشد. اولين و اساسي‌ترين گام جهت ورود نيروهاي مردمي به حوزه فضاي مجازي اعتبار سنجي مي‌باشد، لذا الگويي بومي براي سنجش سازمان‌هاي مردم‌ نهاد فرهنگي در حوزه فضاي مجازي در راستاي تعيين سياست‌هاي اصلي و افزايش مشاركت‌هاي اجتماعي در نظام جمهوري اسلامي ايران بسيار ضروري است. از اينرو ‌پژوهش حاضر به‌ دنبال تعيين شاخص‌هاي اساسي اعتبار سنجي مجموعه‌ هاي مردمي فعال در حوزه فضاي مجازي است و در اين مقاله سعي شده است با بهره‌گيري از نظرات خبرگان فرهنگي و استخراج نكات راهبردي از بيانات مقام معظم رهبري (مدظله‌العالي) و با استفاده از روش «تحليل مضمون» شاخص‌ها احصاء گردند. در اين پژوهش براي طراحي مدل اعتبارسنجي، هشت مصاحبه نيمه ساختار يافته با مسئولين بنياد فرهنگي خاتم الاوصياء(عج) و نخبگان اين عرصه صورت گرفته است و با توجه به روش تحليل مضمون، اين داده‌ها كدگذاري شده است.

Cyberspace is now an integral part of human life. Navigation, guidance, control and care in this vast sea can not be easily feasible. The complete entrance in this area can not be done by any government, unless there is a massive popular force in this area, and the government will establish and facilitate the arrival of the people in this regard. In this article, we try to use the comments of cultural experts and extract strategic points from the statements of the Islamic revolution Leader and use the method of "Thematic Analysis" to identify the basic indicators of validation of popular collections active in the field of cyberspace. The most important result and findings of this article is the presentation of a framework that serves as an operational road map that can be evaluated by non-governmental organizations according to designed indicators. Therefore, a local model for evaluating cultural organizations in the field of cyberspace in order to determine the main policies in the field of cyberspace and increase social participation in the Islamic Republic of Iran is very necessary. This model, while taking advantage of the new patterns of policy evaluation, keeps us from harming commonly used evaluation models.