رابطه انگيزش تحصيلي و انگيزه پيشرفت با محيط آموزشي دانشجويان دختر

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه انگيزش تحصيلي و انگيزه پيشرفت با محيط آموزشي دانشجويان دانشكده سما دانشگاه آزاد اسالمي واحد اهواز بود. نمونه اين پژوهش شامل 135 نفر از دانشجويان بودند كه به صورت تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع همبستگي و ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه انگيزش تحصيلي دانشجويانAMS پرسشنامه انگيزه پيشرفت تحصيلي گيزلي GAMS و آزمون ارتباط با محيط دانشگاه UCEQ نتايج تحليل داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون نشان داد كه بين انگيزه پيشرفت تحصيلي با محيط آموزشي و بين انگيزش تحصيلي با محيط آموزشي رابطه مثبت معني داري وجود دارد. همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه انگيزه پيشرفت تحصيلي بهترين پيش بيني كننده، ارتباط دانشجو با محيط آموزشي است.