نگاهي به شاهنامه با رويكرد جهان وطني

Study of Shahnameh through a Cosmopolitan Approach

مقاله حاضر در نگاهي به شاهنامه با رويكرد «جهان وطني ادبي» به بررسي ويژگي‌هاي اين اثر سترگ و همخواني آن با معيارهاي جهان وطن انه ادبيات امروز دنيا مي‌پردازد. بسياري از نظريات جديد ملهم از تفكرات گذشته‌اند لذا «جهان وطني ادبي» در سير تكويني خود ما را به دو تئوري متقدم يعني «ادبيات جهان» و «ادبيات تطبيقي» رهنمون مي‌سازد.كه به مقتضاي كنوني و شرايط خاص پيش روي ادبيات در عرصه «دهكده جهاني» به شكلي نوين باز مفهوم سازي و منجر به پديده نوين «جهان وطني ادبي» شده‌اند. آزموني نو براي آثار فاخر ادبيات همچون شاهنامه كه بار ديگر جايگاه خود را در شاكله اساسي ادبيات جهان محكم سازند.شاهنامه حائز اين توانايي است تاجايگاه خود را در معيّت شاهكاره اي ماندگار ادبيات جهان حفظ كرده و درعرصه «دهكده جهاني» متناسب با معايير جهان وطني ادبي، مخاطبان را هوشمندانه به خويش خواند.

This essay aims at considering the characteristics of Shahnameh through a literary cosmopolitan approach. Since many new theories are inspired by antecedent ideas, we should bear in mind that literary cosmopolitanism leads us to two previous theories i.e. world literature and comparative literature. The new reality of global village has impressed literature as well and resulted in a kind of literary cosmopolitanism. It is a new practice for magnificent literary works to stabilize their place on the list of world literature masterpieces. Shahnameh is one of these masterpieces which have been preserved through the ages. Shahnameh closely matches with the criteria of literary cosmopolitanism and invites the readers all around the global village to intelligently read it