عنوان مقاله :
ارتباط بين حضور ذهن و دلبستگي مادر به جنين و نوزاد در دوران بارداري و پس از زايمان: يك مطالعه طولي
عنوان به زبان ديگر :
The relationship between mindfulness and maternal attachment to the fetus and neonate in prenatal and postpartum periods: A cross sectional study
پديد آورندگان :
كردي، معصومه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي، مشهد , محمدي ريزي، شهلا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي، اصفهان , محمدي ريزي،سهيلا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه مامايي، اصفهان
كليدواژه :
حضور ذهن , روابط مادر - كودك , روابط مادر - جنين , دوران پس از زايمان , بارداري
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: حضور ذهن يكي از عوامل مهم پيشگوييكننده دلبستگي مادر به جنين و نوزاد است كه در فرهنگها و كشورهاي مختلف، متفاوت است لذا هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط بين حضور ذهن و دلبستگي مادر به جنين و نوزاد در دوران بارداري و پس از زايمان بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع طولي است كه بر روي 347 زن باردار شكم اول مراجعهكننده به مراكز بهداشتي و درماني شهر مشهد از طريق نمونهگيري دو مرحلهاي (خوشهاي-در دسترس) در سال 1393 انجام شد. پرسشنامههاي مشخصات فردي/بارداري، حضور ذهن (39 آيتم)، دلبستگي مادر به جنين (21 آيتم) و دلبستگي مادر به نوزاد (22 آيتم) در دوران بارداري و پس از زايمان توسط واحدهاي پژوهش تكميل شد.
يافتهها: در دوران بارداري ميانگين (انحراف معيار±) نمره كلي حضور ذهن و دلبستگي مادر به جنين 8/112 (8/12±) و 89/59 (6/8±) بود و در دوران پس از زايمان نيز به ترتيب 8/116 (4/13±) و 71 (01/0±) بود. همچنين بر اساس آزمون ضريب همبستگي پيرسون در دوران بارداري بين نمره كلي حضور ذهن و دلبستگي مادر به جنين و در دوران پس از زايمان بين دلبستگي مادر به نوزاد و حضور ذهن همبستگي مثبتي وجود داشت (به ترتيب
129/0= r،016/0= P،102/0=r ،040/0=P)
نتيجهگيري: بين نمره حضور ذهن و دلبستگي مادر به جنين و نوزاد در دوران بارداري و پس از زايمان همبستگي وجود دارد. بنابراين، آموزش مراقبين بهداشتي به ويژه ماماها نسبت به مسائل روانشناختي در طول دوران بارداري ميتواند در تشخيص و شناسايي زودرس چنين مشكلاتي موثر واقع شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Mindfulness is one of the important factors that predicts the attachment between mother and her fetus or neonate. It varies among different cultures and countries. Thereby, the aim of this study was to determine the relationship between Mindfulness and Maternal attachment to the fetus and neonate in prenatal and postpartum periods.
Materials and Methods: This longitudinal study was carried out with 347 primigravida women referred to Mashhad health care centres. The study performed with two stage sampling method (cluster-convenience) in 2014. Demographic/prenatal characteristics questioners including, mindfulness (39Q), fatal-maternal attachment (21Q) and maternal-neonatal attachment (22Q) were completed by the participants.
Results: In the prenatal period, the mean (±SD) value for total Mindfulness and Maternal-fetal attachment were 112.8 (±12.8) and 59.89 (±8.6) and in the postpartum were 116.8(±13.4) and 71(±0.01), respectfully. Also there was a positive correlation between Maternal-fatal-Attachment in prenatal and postnatal period (P=0.40,r=0.102; P=0.16, r=0.129 respectively).
Conclusion: There was a correlation between Mindfulness and Maternal-fatal and neonate Attachment in the prenatal and postpartumperiods. Therefore, it is advisable that community health caregivers and midwives receive trainings regarding psychological problems during perinatal, which could be beneficial for early diagnosing and identifying such disorders.