تاثير سرمايه انساني بر عملكرد سازمان با توجه به نقش متغير ميانجي سرمايه اجتماعي در دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني قم

Investigating the effect of Human Capital on Organizational Performance with respect to the role of Moderator variableSocal capital

تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير سرمايه انساني بر عملكرد سازمان با توجه به نقش متغير ميانجي سرمايه اجتماعي در دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني قم انجام شده است. اين تحقيق از حيث هدف، تحقيق كاربردي و از حيث روش تحقيق توصيفي و در زمره تحقيقات علي مي باشد. جامعه آماري در اين پژوهش كاركنان دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني قم با 450 نفر كارمند مي باشند. حجم نمونه 210 نفر محاسبه گرديده كه به منظور پر شدن تمامي حجم نمونه 230 پرسشنامه توزيع گرديد كه در نهايت 220 پرسشنامه كامل جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد. در اين تحقيق، براي تجزيه و تحليل داده‌هاي بدست آمده از نمونه‌ها هم از روشهاي آمار توصيفي و هم از روش هاي آمار استنباطي استفاده شده است. در بخش آمار توصيفي از ميانگين، انحراف معيار، چولگي و كشيدگي، نمودار و واريانس، درصد فراواني نسبي و فراواني استفاده گرديده و در بخش آمار استنباطي از مدل معادلات ساختاري استفاده گرديده است. نتايج تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق نشان داد كه، سرمايه انساني بر عملكرد سازمان تاثير مثبت و معناداري دارد و با توجه به مثبت بودن ضريب رگرسيوني، مي توان گفت كه نوع تاثير مستقيم مي باشد. همچنين سرمايه اجتماعي بر عملكرد سازمان تاثير مثبت و معناداري دارد و با توجه به مثبت بودن ضريب رگرسيوني، مي توان گفت كه نوع تاثير مستقيم مي باشد. سرمايه اجتماعي نيز نقش تعديل گرانه در تاثير سرمايه انساني و عملكرد سازمان دارد و با توجه به مثبت بودن ضريب رگرسيوني، مي توان گفت كه نوع تاثير مستقيم مي باشد.