بررسي تطبيقي نظر امام خميني(ره) راجع به اسامي خاص بر اساس نظريات ارجاع در فلسفه‌ي زبان معاصر

در اين مقاله، براساس دو پرسش اساسي در فلسفه زبان معاصر، يعني پرسش در باب چيستي معنا و همچنين پرسش در باب چگونگي ارجاع الفاظ، سعي خواهيم كرد ارزيابي نقادانه‌اي از آراي اصوليِ امام خميني(ره) درباب اسم‌هاي خاص ارائه كنيم. بدين منظور، ابتدا نظريه‌ي آخوند خراساني(ره) را در باب معناي اسامي خاص و همچنين انتقادات امام خميني در اين رابطه را مورد بررسي قرار خواهيم داد. سپس به بررسي آراي امام خميني(ره) درباب چيستي معنا و همچنين مكانيزم ارجاع درباب اسامي خاص خواهيم پرداخت. ما به‌طورخاص بر بازسازي نظريه‌ي ايشان درمورد مكانيزم ارجاع در باب اسامي خاص متمركز خواهيم شد؛ بدين منظور كه استدلال كنيم اين نظريه با نظريه‌اي در فلسفه‌ي زبان معاصر كه به اصطلاح «نظريه‌ي توصيفي ارجاع» ناميده مي‌شود، مشابه است. در گام بعدي به تشريح انتقادات كريپكي، فيلسوف و منطق‌دان معاصر آمريكايي، عليه نظريه‌ي توصيفي ارجاع خواهيم پرداخت. مقاله را با اين نتيجه‌گيري به پايان خواهيم برد كه اگر نظريه‌ي ارجاع امام خميني را بتوان به نحو معقولي با نظريه‌ي توصيفي ارجاع مشابه دانست، آنگاه انتقادات كريپكي بر هر دو نظريه وارد است.

فاقد چكيده مي باشد