بررسي تفاوت پارامتر‌هاي آكوستيكي زبان فارسي و تركي قشقايي در دوزبانه‌هاي فارسي-تركي قشقايي

Examining the Differences between the Acoustic Parameters of Persian and Turkish-Qashqai Languages in Persian/Turkish- Qashqai Bilinguals

هدف: ويژگي‌هاي صوتي مي‌تواند تحت تأثير نژاد يا قوميت گويندگان، سن گويندگان و زبان استفاده‌شده تغيير يابد. اين‌ كه زبان به‌ تنهايي چگونه بر كيفيت صوت اثر مي‌گذارد هنوز مشخص نيست. براي مطالعهٔ تأثير زبان تنها بر كيفيت صوت بايستي تأثير نژاد يا قوميت و سن كنار گذاشته شود. با مطالعهٔ ويژگي‌هاي صوتي مربوط به زبان‌هاي مختلف توليد‌شده توسط افراد دوزبانه‌اي كه به دو زبان صحبت مي‌كنند، اين امر را مي‌توان صورت داد. روش‌بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي و مقطعي است. سي‌و‌دو فرد دو زبانهٔ فارسي /تركي قشقايي (16 آقا و 16 خانم) كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند بررسي شدند. از افراد دو نمونهٔ گفتار پيوسته، يكي به زبان فارسي و يكي به زبان تركي قشقايي گرفته شد. مقادير مربوط به فركانس پايه، از طريق نرم‌افزار پرت به دست آمد. يافته‌ها: ميانگين فركانس پايهٔ گفتار در فارسي 178٫40 و در تركي 180٫41 بود. ميانگين انحراف معيار فركانس پايه در فارسي 28٫68 و در تركي 28٫83 بود و ميانگين دامنهٔ فركانس پايه در فارسي 227٫69 و در تركي 218٫62 بود كه اين مقادير تفاوت معناداري ازلحاظ آماري نشان نداد. نتيجه‌گيري: با توجه به اين‌كه در مقادير مربوط به فركانس پايه، بين زبان‌هاي فارسي و تركي قشقايي تفاوت وجود ندارد، مي‌توان گفت كه زبان بر فركانس پايه اين افراد اثر نداشته و بنابراين از نرم‌هاي باليني كه درزمينهٔ صوت براي فارسي‌زبان‌ها استفاده مي‌شود، مي‌توان براي افراد ترك قشقايي نيز استفاده كرد.

Objective: Vocal characteristics can be influenced by the speakers’ race or ethnicity, age and the language used. How language alone influences vocal quality still remains unclear. To study how language alone affects vocal quality, the effect of age, race or ethnicity need to be excluded. This can be done by studying vocal characteristics associated with languages produced by adult bilingual speakers. Methods: This was a descriptive-analytic crosssectional study. 32 persian/Turkish-Qashqai bilinguals (16 men and 16 women) who possessed the inclusion criteria were studied. Two continuous speech samples (Persian and Turkish-Qashqai) were obtained from the subjects. Fundamental Frequency values were obtained by the PRAAT software. Results: The mean fundamental frequency values in Persian and Turkish-Qashqai were 178.40 and 180.41 Hertz. The standard deviations in the two groups were 28.68 and 28.83, respectively. The mean Fundamental Frequency Range for Persian and Turkish-Qashqai were 227.69 and 218.62, respectively. The aforementioned numbers indicate that their differences were not statistically significant. Conclusions: Given that the values of Fundamental Frequency were not significantly different between the Persian and Turkish-Qashqai languages, we can say that language has no effect on the voice of these people. Therefore, the same clinical norms of Fundamental Frequency that are used for Persians can be used for Turkish-Qashqai people too.