بررسي تطبيقي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و اتحاديه اروپا در قبال بحران داعش و پساداعش از منظر واقع گرايي تدافعي

عصر پساداعش به معناي عبور از داعش و دوراني كه در آن داعش و تفكر داعشي وجود نداشته باشد امري غيرعلمي و تا حدودي آرزومندانه است. عصر پساداعش عصري خواهد بود كه در آن اصطكاك ها فشرده تر و فضاي باز بسيار مستقيم تر مي شود. به عبارت ديگر اكنون داعش در سوريه شكست خورده است و با كنار رفتن آن تجديد مسايل و احياي موضوعات مورد اختلاف ميان معارضين سوري با اسد روبرو خواهند شد. بحران سوريه بر كشور ايران تاثير گذاشته و چالش هايي را در روابط اين دو كشور پديد آورده است. رويكرد هايي كه توسط ايران در سال هاي اخير در عرصه سياست خارجي دنبال شده، ريشه در مسائل تاريخي و رفتار سياستگزاران و انگيزه هاي دو كشور دارد. از طرف ديگر اتحاديه اروپايي كه به نوعي در سوريه نفوذ تاريخي توسط فرانسويان داشته و هم اكنون نيز داراي روابط اقتصادي و... با اين كشور است وجود دارد كه هرچند از وجود دولت مركزي دمشق به رهبري خاندان اسد ناراضي است ولي بيش از آن در پي ايجاد يك سد امنيتي شديد حول خود بر ضد نفوذ عناصر تروريستي خاورميانه مي باشد. سعي برآنست كه در اين مقاله به دنبال پاسخگويي به اين سوال باشيم كه سياست خارجي قدرت منطقه اي چون ايران و قدرت فرامنطقه اي چون اتحاديه اروپايي در قبال سوريه پساداعش به دنبال چه اهدافي هستند و اين اهداف و مسير نيل به آن ها چه پيامدهايي را درپي خواهد داشت؟