نقش ايده هاي استعلايي در گذر از مفهوم طبيعي به مفهوم آزادي در انديشۀ كانت

به نظر كانت،انسان براي رسيدن به علمنيازمند سيستمي از دانش عقلاني خود مي باشد كه تحت يك ايده به وحدت برسد. در اين سيستم علمي تمام اجزاء و موقعيتي كه هر جزء در نسبت با ديگر اجزاء پيدا مي كند به نحو پيشيني تعين مييابد. چنين وحدتي سازمان يافتهاست به نحوي كه سيستم علمي در بسط تدريجي خود از درون فربه و كامل مي گردد و هيچ مولفه بيروني نميپذيرد. تنوع مفهومي در اين سيستم كه منجر به تعين قلمروهاي دوگانه قانونگذاري در آن مي شود به مفاهيم طبيعي و مفهوم آزادي محدود ميگردد. حال اگر دوگانگي برآمده از اين تنوع مفهومي، وحدت سازمان يافته سيستم دانش عقلاني بشر را تهديد كند خودِ سيستم براي حفظ خود بايستي بتواند بر آن فائق آيد.ايده هاي استعلايي و نقشي كه آنها در ترميم اين دوگانگي ايفا مي كنند از جمله خوددرماني هاي سيستم علمي است.در اين نوشتار سعي برآن است تا بيان كانت از نقش ايده هاي استعلايي در پيوند مفاهيم را نشان دهيم.