كليدواژه :
افلوطين , الهيات سلبي , سلب , تنزيه , الهيات تنزيهي
چكيده فارسي :
مقاله حاضر ارائه توصيف و تحليلي است از الهيات تنزيهي افلوطين. او در اين روش تلاش مي كند شناختي عقلي درباره خدا هرچند به نحو سلبي به دست آورد. سلب در اين الهيات نه به معناي سلب محض و نه به معناي فقدان، بلكه سلب مبتني بر تنزيه است كه به تنزيه و پالايش يك مفهوم يا جوهر براي رسيدن به معناي حقيقي و دقيق آن مي پردازد. بنابراين روش سلبي در الهيات سلبي افلوطين كه همان روش تنزيه عقلي است، رها و حذف كردن كيفيات اضافي از احد براي دستيابي عقلي به وحدت محض و بساطت صرف اوست. وي در توصيف روش سلب به «اسناد و توصيف احد به آنچه نيست نه به آنچه هست» تاكيد مي كند و مي توان از جنبه عقلي براي روش سلبي دو موضوع در نظر گرفت: يكي سلب انتقادي همه اظهارات مثبتي كه انسان مي تواند در مورد خدا طرح كند و ديگري سلب انتقادي از سلب هاي ما كه هيچ گاه خاتمه نمي يابد. اما آنچه از طريق اين روش سلبي دستگير انسان مي شود، شناخت عقلي نه از خود خدا، بلكه درباره او (فيوضات) است. ما نمي توانيم هيچ شناخت عقلي از ذات او به دست آوريم و از اين رو نمي توانيم هيچ از او سخن بگوييم.
چكيده لاتين :
The article presents an explanation and analysis of Plotinus’ abstraction theology. In his theology he tries to get some knowledge of God, however negative. “Negative” here means neither pure negation, nor privation but it is rather based on abstraction, which purifies and abstracts a concept to the extent of gaining precise and real meaning. Accordingly, this method of theolog is rather rational abstraction which deletes the additional qualities of the One in order to arrive rationally to the pure unity of the One. In this manner, based on Plotinus’ viewpoint, we say what the One is not, and not what it is. Speculatively speaking, two subjects could be regarded for the abstraction theology: first, the critical negation of all the positive affirmations of God. and second, the critical negation of our negations that never cease. In this theology, we have no knowledge or conception of the One; we only know about that, which comes from it. Then, we do not speak of the One, but we speak about it.
