تأثير جاده سازي جنگل بر تنوع گونه هاي درختي، مشخصه هاي كمي درختان و ماكروفون خاك (مطالعه موردي: جنگل قالي كوه لرستان)

جنگل هاي زاگرس از ديرباز در معرض آسيب هاي فراواني ناشي از عوامل طبيعي، خشكسالي و فعاليت هاي انساني قرار داشته اند. يكي از اين فعاليتها، جاده سازي جنگلي است كه با قطع بخشي از درختان، اختلال و نابودي پناهگاه و زيستگاه برخي از گونه هاي حيات وحش و بومي منطقه را در پي داشته است. اين مطالعه با هدف بررسي تاثيرجاده سازي جنگل بر تنوع گونه هاي درختي و ماكروفون خاك جنگل در منطقه غالي كوه اليگودرز انجام گرفت. در اين تحقيق جهت بررسي ويژگي هاي كمي درختان( قطر تنه، ارتفاع و قطر تاج) و ويژگي هاي كيفي( سالم يا ناسالم بودن، زنده يا مرده بودن، شادابي و نشانه هايي نظير پوسيدگي و چنگالي بودن گونه هاي درختي) دو ترانسكت خطي به فاصله 50 تا 100 متر از دو طرف جاده و روي هر ترانسكت پلات هايي در فواصل20، 50 و90 متر به ابعاد 10×10متر مستقر شد و شاخص هاي تنوع و غنا در آن اندازه گيري شد. همچنين بررسي گونه هاي ماكروفون موجود در خاك با نمونه برداري از چهار گوشه و مركز پلات و شمارش و تعيين نوع گونه ها انجام گرفت. نتايج نشان داد كه با فاصله گرفتن از جاده، تنوع گونه هاي درختي و ماكروفون خاك ابتدا افزايش و سپس كاهش يافت. همچنين ارتفاع، قطر تنه و قطر تاج پوشش درختان افزايش نشان داد. همچنين جاده سازي در فواصل نزديك سبب يكنواختي گونه ها و شادابي درختان شده است.