عنوان مقاله :
استفاده از روابط آلومتريك براي تعيين زي توده گونه تاغ (Halloxylon ammodenderon C.A.May)
پديد آورندگان :
همتي، ندا , كياني، بهمن دانشگاه يزد- دانشكده منابع طبيعي- گروه جنگلداري , مصلح آراني، اصغر دانشگاه يزد- دانشكده منابع طبيعي- گروه محيط زيست
كليدواژه :
جنگل كاري , زي توده , مدل سازي , مشخصات سرپا , مناطق خشك , يزد
چكيده فارسي :
برآورد زي توده درختان جنگلي براي اهداف كاربردي و پژوهشي مورد توجه است. هدف اين پژوهش، بررسي روابط آلومتريك براي تعيين زي توده درختچه هاي تاغ در دشت يزد- اردكان است. به اين منظور 20 درختچه براي قطع به صورت تصادفي انتخاب شد. ابتدا مشخصات درختچه ها از قبيل نماينده قطر يقه، ارتفاع، تعداد ساقه، قطر تاج و مساحت تاج اندازه گيري و سپس گياهان قطع شدند. اجزاي مختلف درختچه ها شامل تنه و شاخه تفكيك و توزين شد. براي تعيين نسبت وزن خشك به وزن تر، ديسك هايي از قسمت هاي مختلف تنه گرفته و به آزمايشگاه منتقل شد. با استفاده از اين نسبت، وزن خشك تنه و سرشاخه و در نهايت زي توده بالاي زمين محاسبه شد. تحليل رگرسيون براي پيش بيني زي توده درختچه ها بر اساس متغيرهاي اندازه گيري شده در عرصه انجام شد. نتايج نشان داد كه رابطه قوي و معني داري بين زي توده درختچه هاي تاغ و نماينده قطر يقه وجود دارد. هيچ كدام از مدل هاي مبتني بر تعداد ساقه معني دار نبودند. بهترين روابط بين وزن خشك تنه با نماينده قطر يقه (82/0=2R)، وزن خشك شاخه با مساحت تاج (75/0=2R) و وزن خشك كل (زي توده بالاي زمين) با نماينده قطر يقه (84/0=2R) وجود داشت. مدل هاي مبتني بر ارتفاع و قطر تاج نيز مدل هاي نسبتاً مناسبي بوده و توانستند 70-60 درصد تغييرات زي توده را پيش بيني كنند. درمجموع مي توان گفت متغير نماينده قطر يقه پيش بيني كننده بسيار خوبي براي زي توده در جنگل كاري هاي تاغ است. همچنين مدل هاي ويژه سن، مشروط بر كافي بودن تعداد نمونه، برآورد بهتري از زي توده گونه تاغ با خطاي كمتر نسبت به مدل هاي كلي ارائه مي دهند.