تاثير تمرين ذهني در بهبود كيفيت خواب، خستگي، تعادل و راه رفتن در بيمار مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس: گزارش موردي

The impact of mental practice on sleep quality, fatigue, functional balance and gaiting in patient with multiple sclerosis: A case report

سابقه و هدف: تمرين ذهني يك تكنيك مبتني بر تصويرسازي ذهني مكرر بدون وجود حركت عضلاني است كه در جهت بهبود عمل‌كرد انجام مي‌شود. از آن‌جا كه يكي از مشكلات شايع بيماران ام‌اس، خستگي مي‌باشد و با توجه به تاثير همه جانبه خستگي بر كيفيت زندگي اين بيماران كه خواب و تعادل هم در اين حيطه قرار مي‌گيرد، ضرورت بررسي تاثير تمرينات ذهني در جهت بهبود عمل‌كرد و حفظ آرامش در اين افراد مطرح مي‌شود. هدف از اين گزارش مورد، بررسي ميزان بهبودي كيفيت خواب، خستگي، تعادل و راه رفتن با استفاده از رويكرد تمرين ذهني در فرد مبتلا به ام‌اس بود. معرفي مورد: بيمار يك زن مبتلا به ام‌اس نوع پيش‌رونده ثانويه بود كه به علت اختلال در تعادل و راه رفتن و نيز درد با رويكرد نوين تمرين ذهني 12 جلسه (هر جلسه 30 دقيقه) تحت درمان قرار گرفت. بيمار قبل و بعد از درمان از نظر تعادل، خستگي، خواب و وضعيت راه رفتن مورد ارزيابي قرار گرفت. در نهايت بعد از ارزيابي‌هاي انجام شده، درصد تغيير بهبودي بيمار از نظر خستگي 13%، از نظر وضعيت راه رفتن 22% و از نظر كيفيت خواب 18% بود. تعادل عمل‌كردي وي نيز نسبت به قبل از تمرين تفاوت قابل ملاحظه نشان داد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين گزارش موردي، رويكرد تمرين ذهني در توان‌بخشي بيماران مبتلا به ام‌اس با مشكلات خواب، خستگي، تعادل عمل‌كردي و راه رفتن بسيار مفيد و كاربردي است

Introduction: In the recent years, brain simulation and mental imagination has been raised as a new and useful technique in rehabilitation of the neurological patients. One of the common problems of MS patients is fatigue and with regard to the overall impact of fatigue on quality of life, balance and sleep quality, there was a need to examine the impact of mental exercises to improve performance in these people. Therefore, the aim of this study was to evaluate the impact of the mental exercises in improving the sleep quality, fatigue, functional balance and walking in patient with MS. Case introduction: In this study, the patient was a women with the secondary progressive multiple sclerosis experiencing the balance and gait disorders and pain. The new mental practice approach was employed for her treatment in 12 sessions, each for 30 minutes. The patient was assessed for walking, functional balance, fatigue and sleep quality before and after treatment. The comparison between evaluations before and after treatment showed recovery from fatigue 13%, gaining ability to walk 22% and the improvement in sleep quality was 18%. Functional balance also showed a significant difference in compare to before treatment. Conclusion: The findings from this case report suggest that mental practice can be an effective method for improving sleep quality, fatigue, functional balance and walking in people with multiple sclerosis.