بررسي رابطه مؤلفه‌هاي عقايد، اخلاق و احكام در معارف علوي(ع)

A Survey of the Index of Knowledge in Successful Management as Taught by Nahj al-Balaghah

گفتار و رفتار اميرمومنان عليه السلام معيار اصلي شناخت حقيقت و سيماي واقعي اسلام است كه مي‌توان آن را از معارف و آموز‌ه‌هاي آن حضرت استحصاء نمود. عقايد به‌منزله ريشه‌هاي معارف علوي است و با اخلاق و احكام در هم تنيده است. شناخت منظومه عميقي چون معارف علوي، بدون بررسي ارتباط ميان عقايد، اخلاق و احكام ميسر نيست. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه از منظر معارف علوي قوانين و احكام اخلاقي مطلق و واقعي‌اند و ريشه در تقواي الهي و اعتقادات فرد مسلمان دارد. در اخلاق از منظر امام علي عليه السلام، بيشترين تأكيد بر خودسازي و تقواپيشگي و پرهيز از هواهاي نفساني است و اين در بستر اعتقاد به معاد و روز قيامت صورت مي‌گيرد و از اين لحاظ، اخلاق از درياي عقايد و اصول ثابت اسلامي كه در معارف علوي شرح و بسط يافته‌اند، نشأت مي‌گيرد و ملازم با آن است. درباره ارتباط بين اخلاق با عقايد و أحكام مي‌توان چنين گفت كه بين اين معاني رابطه طولي و نيز عرضي وجود دارد و هر كدام از اين مفاهيم وجودش از ديگري جدا نيست و يك نوع رابطه عقلي بين آنان حاكم است.

All managers try to succeed in their management; Imam Ali (a) has known a successful manager to base his/her purpose on God`s satisfaction. As Imam viewed, a manager should pass through five steps to attain such a purpose; the steps include: doing the works taken as excusable by God and His servants, being well-famed among God`s servants, founding beautiful buildings in cities, completing the grace upon those under his office and making their benevolence multiple. Managers that intend to attain minor and major purposes need three indexes: knowledge, ability and purity. In this paper essential grounds for attaining the index of knowledge have been studied. These grounds include accompanying scholars and using their thoughts, noticing consultation, regarding experience, paying attention to Divine traditions, far-sightedness and considering future, distributing works with regard to knowledge and training employees.