ريسك و مسائل اخلاقي آن با تاكيد بر توجيه و مقبوليت

فلاسفه اخلاق برآنند، كه زندگي خير و نيك انساني سامان يابد، سامان يافتن زندگي انسان از طريق هدايت رفتار و تصميمات كه مجموع زندگي انسان را سامان مي دهد، اتفاق مي افتد. سود گرايي با معطوف ساختن انديشه به نتايج فعل ، وظيفه گرا با تاكيد بر خود فعل... سعي در هدايت تصميات انسان دارند، اما همه اينها در شرايط متعين امكان دارد. در شرايطي كه انسان به نتايج فعل آگاهي كامل ندارد، و يا به خصوصيات فعل اشراف ندارد، چگونه تصميم بگيرد. در اين شرايط با نوعي ريسك مواجه است . ريسك در لغت خطر و خطرآفريني است، اما در اصطلاح به «تصميم در شرايط عدم اطمينان» و « فعلي با پيامدها و صدمات ناخواسته اطلاق مي شود. در اين شرايط هدايت رفتار مشكل است، زيرا انسان به وضعيتي كه فعل در آن قرار مي گيرد، وقوف كامل نداشته و خصوصيات آن را نمي داند، بنا براين ممكن است كه تصميمات و رفتار انسان خطري را به ديگران »تحميل« كند. فيلسوفان اخلاق به تصميم در شرايط ريسك كمتر توجه نموده اند. از اين رو تطبيق معيار هاي اخلاقي در اين شرايط بر مصاديقشان مشكل است و تصميم در شرايط ريسك، مسائل اخلاقي را ايجاد مي كند كه ضرورت دارد، فلاسفه اخلاق راهكاري براي آن بيابند. مسائلي مانند»امكان توجيه تحميل ريسك« ، »مقبوليت ريسك«. ريسك از مولفه هاي گوناگون تركيب شده، مانند؛ حد و مرز ريسك، در معرض ريسك ، تصميم گيرنده ريسك، سود برنده از ريسك، ... . سخن از توجيه ريسك و مقبوليت ريسك در هر يك از مولفه هاي مذكور مي تواند بررسي شود. يك بررسي جامع، نياز به شيوه تركيبي است. كه مولفه هاي اختيار، آگاهي ، انصاف و عدالت سبب عقلانيت ريسك شده و مولفه سودمند بودن،امكان جبران صدمه و خطر احتمالي ، حفظ حقوق اساسي فرد و يا افراد سبب مقبوليت ريسك را شامل مي شود.