تاثير قصه گويي بر خودكارآمدي كودكان مبتلا به تالاسمي : كاربرد تئوري شناختي اجتماعي بندورا

Effect of Storytelling on Self-Efficacy in Children with Thalassemia: Application of Bandura s Social Cognitive Theory

زمينه و هدف: عوارضي كه بيماري تالاسمي بر كودكان مي گذارد باعث مي شود آنها زندگي توأم با خستگي، ضعف و رنجوري را در ايام كودكي و نوجواني خود تجربه نمايند و قادر به تجربه محيط زندگي خود مانند افراد سالم نباشند. در شرايطي كه پيچيدگي و سختي رفتار افزايش مي يابد خودكارامدي تقليل خواهد يافت. قصه گويي يك روش يادگيري مشاهده اي است كه بر ارتقاء خودكارآمدي تأثيرگذار است. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير قصه گويي بر خودكارآمدي كودكان 12- 7 سال مبتلا به تالاسمي در مشهد انجام شد. روش كار: در اين كارآزمايي باليني تصادفي دو گروهي 60 كودك 12- 7 سال مبتلا به تالاسمي در كلينيك فوق تخصصي كودكان سرور در سال 1393 در دو گروه قصه گويي و كنترل تخصيص يافتند. در گروه مداخله 8 جلسه 60 دقيقه اي قصه گويي گروهي اجرا شد و در گروه كنترل مداخله اي صورت نگرفت. واحدهاي مورد پژوهش ابزار خودكارآمدي موريس را در سه مرحله قبل از قصه گويي، بلافاصله و 1 ماه پس از قصه گويي تكميل نمودند. تحليل داده ها توسط آزمون هاي تي مستقل و تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري با استفاده از SPSS-16 انجام شد. يافته ها: بر اساس نتايج، ميزان خودكارآمدي و ابعاد آن بين دو گروه طي سه مرحله ارزيابي تفاوت معني داري داشت (001/0>p)، يعني خودكارآمدي در گروه قصه گويي نسبت به گروه كنترل افزايش يافت. نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر بر اثربخشي قصه گويي به صورت گروهي بر خودكارآمدي عمومي كودكان تالاسمي تأكيد دارد. اين پژوهش مي تواند قصه گويي را به عنوان شيوه ي جذاب براي كودكان به بيمارستان هاي دوستدار كودك معرفي نمايد.

Background & objectives: Thalassemia accompanies with serious side effects in children and can make them fatigue, weak and afflicted during childhood and adolescence. Besides increasing the complexity and difficulty of patients condition, self-efficacy would be decreased. Storytelling is a method of observational learning that can promote self-efficacy. This study was performed to determine the effect of storytelling on self-efficacy in children with Thalassemia aged 7-12 Years. Methods: In this randomized clinical trial 60 children with thalassemia referred to pediatric clinics in the city of Mashhad, Iran in 2014 was randomly allocated to control and intervention (storytelling) groups. In the intervention group, stories were read for one hour in eight sessions. Control group did not receive any intervention. Self-Efficacy Questionnaire for Children (SEQ-C) was completed by the children in three stages: before, after and 1 month after the intervention. Data were analyzed by independent t-test and repeated measures ANOVA in SPSS (v.16). Results: Based on data analysis, self-efficacy and its dimensions were significantly different between the two groups (p 0.001); and self efficacy in storytelling group increased significantly. Conclusion: The results emphasized on the effectiveness of storytelling on general selfefficacy in children with thalassemia. This study introduces storytelling as an interesting technique to improve self-efficacy of children in the child friendly hospitals.