شگردهاي فرهنگي مخالفان انبياء در قرآن كريم

قرآن كريم در آيات متعدد، از كوشش فراوان گروه هايي خبر مي دهد كه در همه ادوار تاريخ، با به كاربستن انواع حربه هاي فرهنگي، اقتصادي، سياسي، فيزيكي و نظامي، در برابر پيامبران و پيروان ايشان مي ايستادند تا مردم را به هرشكل ممكن، از پيوستن به آنها بازدارند. در بين اين حربه ها، شگردهاي اعتقادي و فرهنگي (نظير جلوگيري از استماع حق، مجادله، استهزاء، افتراء، اغفال توده ها، مظلوم نمايي، تشكيك، ايجاد فساد و نابساماني، تحريف در دين) جايگاه ممتازي داشت؛ زيرا با تخريب زيرساخت انديشه و باور مردم، آثار جراحات آن بر پيكردين و دين مداران، دردناك تر، مهلك تر و ماندگارتر و درمان آن در صورت امكان، دشوارتر و پرهزينه تر بوده است. اين شگردها در هر عصري به تناسب، در اشكالي نوين به كار گرفته مي شوند و در اين دوران نيز چنان كه شاهديم، اين حربه ها در قالب عناويني فريبنده و به روز شده نظير مردم سالاري، پيشرفت، دموكراسي، حقوق بشر و غيره، در جهت اغفال مردم و گريزان كردن ايشان از دين هم چنان به كار بسته مي شوند.بدين جهت، توجه به آموزه هاي قرآني در اين مجال، به نحوي كه بتوان به روشني آن را با شرايط روز تطبيق داد، براي مسلماني كه دغدغه حفظ دين و جامعه ديني را دارد، اهميت بسياري پيدا مي كند؛ تلاشي كه اين نوشتار در صدد انجام آن بوده است.