مقايسه تاثير ورزش هوازي و بي‌هوازي بر افسردگي و اضطراب دانشجويان

The comparison of aerobic and anaerobic exercise effects on depression and anxiety in students

هدف: افسردگي و اضطراب از شايع‌ترين اختلالات روان‌پزشكي هستند، هدف از اين مطالعه بررسي مقايسه تاثير ورزش هوازي و بي‌هوازي بر افسردگي و اضطراب دانشجويان مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 120 نفر از دانشجويان پسر به طور تصادفي در سه گروه 40 نفره تقسيم شدند. گروه اول به مدت هشت هفته، هفته‌اي سه جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقيقه تحت تمرينات هوازي، گروه دوم، تمرين بي‌هوازي قرار گرفتند و در گروه سوم (كنترل) هيچ مداخله‌اي صورت نگرفت. كليه 120 نفر هم در ابتداي دوره و هم در پايان برنامه از نظر اضطراب و افسردگي بر اساس پرسش‌نامه بك و STAI مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميانگين كاهش افسردگي پس از مداخله در گروه با تمرين هوازي 81/8±23/7، در گروه با تمرين بي‌هوازي 75/7±98/5 و در گروه كنترل 73/4±23/1 بوده است كه تفاوت معني‌دار بود (001/0=p). به طوري كه در گروه هوازي (001/0=p) و نيز در گروه بي‌هوازي (012/0=p) بيش‌تر از گروه كنترل بوده است، اما در دو گروه هوازي و بي‌هوازي تفاوت معني‌دار نبود (725/0=p). ميانگين كاهش نمره اضطراب پس از مداخله در گروه با تمرين هوازي 81/8±45/8، در گروه با تمرين بي‌هوازي 07/8±05/8 و در گروه كنترل 32/8±15/2 بوده است كه تفاوت معني‌دار بود (001/0=p). مقدار كاهش نمره اضطراب در گروه با تمرينات هوازي (003/0=p) و هم‌چنين گروه بي‌هوازي (006/0=p) به طور معني‌داري بيش‌تر از گروه كنترل بود، اما مقدار كاهش در دو گروه با تمرينات هوازي و بي‌هوازي (975/0=p) تفاوت معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان داد هر دو شيوه تمرينات ورزشي هوازي يا بي‌هوازي بر كاهش افسردگي و اضطراب اثر معني‌داري دارند، ولي دو شيوه فوق تفاوت معني‌داري در كاهش افسردگي و اضطراب نشان ندادند. مطالعه ديگر با تعداد نمونه بيش‌تر براي مقايسه دو نوع تمرينات ورزشي فوق‌الذكر در كاهش افسردگي و اضطراب توصيه مي‌شود

Introduction: Depression and anxiety are the most common psychiatric disorders. In this account, the aim of this study was to investigate the comparison of aerobic and anaerobic exercise effect on depression and anxiety in students. Materials and Methods: In this study, 120 male students were randomly divided into 3 groups of 40, including the first group to do 3 aerobic exercise sessions of 60 minutes per week for 8 weeks. The second group was trained in anaerobic exercise, whereas the third one as the control group of non-exercising subjects gets involved in no intervention/interference. Afterwards, the groups were checked in the terms of anxiety and depression by STAL and Beak depression inventory. Results: The results showed that mean changes before and after the intervention in depression with exercise 7.23 ± 8.81, 5.89 ± 7.75 in anaerobic training group and the control group 1.23 ± 4.73 which the difference was significant (p=0.001) .So that, the aerobic group (p=0.001) and also in anaerobic (p=0.012) more than the control group, but the difference was not significant in aerobic and anaerobic groups (p=0.725) .The mean change in anxiety before and after the intervention in the aerobic exercise 8.45 ± 8.81, 8.05± 8.07 in anaerobic training group and the control group was 2.15 ± 8.32 which is a significant difference and it was (p=0.600). The amount of anxiety in the group with aerobic exercise (003/0 = p) and the anaerobic group (006/0 = p) was significantly more than the control group, but the amount decreased in both groups with aerobic exercise and aerobic (975/0 = p) were not significantly different. Conclusion: Overall, study findings indicate that aerobic exercise and anaerobic exercise for eight weeks resulted in a significant reduction in depression and anxiety, and the most significant differences were observed in training method. So, aerobic and anaerobic exercises are recommended to reduce the depression and anxiety.