بررسي زبان‌شناختي تشابه‌ها و تفاوت‌هاي صرفي و نحوي و لغوي گفت‌ و گوهاي پيامبران در سورۀ اعراف

Linguistic Investigation of Morphological, Syntactic, and Lexical Similarities and Differences of Prophets' Talks in Surah Aarāf

با پژوهشي در قرآن كريم در مي‌يابيم كه بيشترين آياتِ مربوط به گفت‌وگو در سورۀ اعراف به‌كار رفته است. گاه گفت‌و‌گو ميان پيامبران و قومشان، گاه ميان خداي متعال و پيامبران و يا ميان خداي متعال و بني‌آدم و يا شيطان جاري است. در اين مقاله تلاش شده است تا به بررسي زبان‌شناختي تفاوت‌ها و تشابه‌هاي صرفي و نحوي و لغوي آيات گفت‌وگو در سورۀ اعراف بپردازد؛ اما براي نتيجۀ بهتر، تنها آيات گفت‌وگوي پيامبران انتخاب شده است. نكتۀ مهم اين است كه راز تفاوت‌ و تشابه ساختار و اسلوب گفت‌وگوهاي قرآني چيست. مهم‌ترين تفاوت‌هاي به‌كاررفته در گفت‌وگوهاي سورۀ اعراف در تفصيل جزئيات، تنوع افعال، تفاوت در استعمال حروف جر و عطف، تقديم و تأخير هستند. گاهي قسمتي از گفت‌وگو متناسب با سياق جمله و هدف و غرض از آوردن آن گفت‌وگو مطرح مي‌شود و قسمتي ديگر و در جايي ديگر به علت تناسب‌داشتن با غرضِ صاحب كلام از آوردن آن گفت‌وگو، آورده مي‌شود. با توجه به مهم‌بودن معني و مفهوم، اگر عبارت‌ها در معني و مفهوم يكسان باشند، اختلاف الفاظ خللي به متن وارد نمي‌كند. در گفت‌وگوهاي قرآني آيه‌هايي هستند كه ساختار زبان‌شناختي آنها به سبب آرايش واژگاني از يكديگر متمايز مي‌شوند. اين تغيير در آرايش واژگاني به محيط واژگاني هر آيه مربوط مي‌شود. در اين مقاله با استفاده از شيوۀ استقرائي و توصيفي‌ تحليلي، اين مهم بررسي شده است.

There are several Suras in the Holy Quran in which dialogic verses are discussed. However, by carrying out a research in this divine text, we come to the realization that most of the verses concerned with dialogue are cited within the texts of Surah Al-A’raf. Interlocutors in this Surah are very diverse: sometimes there is a dialogue between the prophets and their nation, sometimes between God Almighty and the prophets, or sometimes between God Almighty and Adam or Satan.The current paper is divided into two parts: 1- The dialogue between God Almighty and Adam (PBUH) and the angels, and the dialogue between the people of Paradise and the Hell, 2- The dialogue between the prophets and their people and God. The author of the present article aims to answer this question: which are the widely used morphological, syntactic and lexical issues cited in the verses of Surah Al-A’raf? In addition, the secret behind the similarities and differences of the lexicons in Koranic dialogues is investigated.Finally, we found that morphological and syntactic evidence used in these verses is the most important morphological and syntactic evidence each of which can be discussed as documentary evidence of the Qur'an in the morphological and syntactic books, and also we realized that the lexical similarities and differences in Qur’anic dialogues revolve around the content and theme of the verse. Inductive-descriptive-analytic procedure on the basis of the ordering of the verses in Surah Al-Aeraf has been used.