تاثير روان درماني مثبت نگر بر توانايي هاي خودمديريتي سالمندان

The Effect of Positive Psychotherapy on Self-Management Ability in Elderly

زمينه و هدف: اگر سالمندان توانايي­ هاي خودمديريتي خوب داشته باشند كه آنها را به اندازه كافي قادر به كنترل منابع اجتماعي و فيزيكي كند، انتظار مي رود كه به بهزيستي فيزيكي و اجتماعي دست يابند و متعاقباً بهزيستي روانشناختي كامل را به همراه خواهد داشت؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر تاثير روان درماني مثبت نگر بر توانايي­ هاي خودمديريتي سالمندان بود. روش كار: طرح پژوهش حاضر از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه سالمندان مرد مقيم سراي سالمندان شهر كرج بود. بدين منظور از جامعه ياد شده با توجه به هدف تحقيق، نمونه­ اي به حجم 24 نفر (12 نفر گروه كنترل و 12نفر گروه مداخله) با استفاده از روش نمونه ­گيري تصادفي و ملاك هاي ورود و خروج انتخاب گرديد. ابزار پژوهش شامل فرم كوتاه مقياس توانايي ­هاي خودمديريتي بود. روان درمانگري گروهي مثبت نگر در طول 8 جلسه 75 دقيقه ­اي به مدت دو ماه بر روي گروه مداخله اجرا گرديد. در حالي كه در طي اين مدت، گروه كنترل برنامه عادي روزانه خود را دنبال مي كرد. پس از اجراي برنامه آموزشي، مجدداً از هر دو گروه آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس چند متغيره تحليل شد. يافته­ ها: نمره كلي توانايي هاي خودمديريتي پس از مداخله در دو گروه مداخله و كنترل تفاوت معناداري از لحاظ آماري داشت p=0/03داشت. همچنين نتايج نشان داد كه نمرات پيش قدم شدن در برقراري رابطه، رفتار سرمايه گذاري، باورهاي خودكارآمدي و چارچوب ذهني مثبت در پس آزمون گروه مداخله به طور معناداري افزايش يافته بود p< 0/05 اما نمرات، تنوع رفتاري و چند عملكردي بودن تغيير معناداري نداشت. نتيجه­ گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه مي توان از روش روان درماني مثبت نگر به عنوان روشي كارآمد براي افزايش توانايي­ هاي خودمديريتي سالمندان استفاده نمود.

Background & objectives: Good self-management abilities skills enable elderlies to adequately handle their physical and social resources. It can be expected to lead to physical and social well-being, and subsequently to overall psychological well-being. The purpose of this study was to examine the effect of Positive Psychotherapy on self-management abilities in elderly. Methods: A pre-test and post-test design with control group was used to conduct the study. For this purpose, using random sampling method all of male elderly living in nursing homes of Karaj were assigned to the experiment (n=12) and control group (n=12). The measurement tool consisted of self- management ability scale. Data was analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: There were statistically significant difference between experimental and control groups in terms of total score of self-management abilities (p=0.003). The scores of taking initiative, investing, self-efficacy, and positive frame of mind of experimental were increased significantly in the experimental group (p<0.05); but the result of variety and multifunctionality did not change significantly. Conclusion: The findings of the study indicate that positive psychotherapy can be used as an efficient therapy to increase self-management abilities in elderly.