تبيين و نقد تطبيقي قرابت ها و پارادكس هاي بين آموزه هاي تربيتي ايمانوئل كانت و اسلام

غرض از تعليم و تربيت تكامل شخصيت آدمي و اصلاح رفتار اوست، فلسفه تعليم و تربيت مبتني بر ارزش ها است. در دين مبين اسلام، توجه به ارزشها در زندگي دنيوي و اخروي انسان هر دو با هم مد نظر بوده و از هيچ يك غفلت نگرديده، تا بدينوسيله سعادت زندگي وي را در هر دو زمينه جسماني و روحاني را تضمين كند.اين مقاله با روش توصيفي به تبيين و نقد تطبيقي قرابتها و پارادكسهاي بين آموزه هاي تربيتي امانوئل كانت و اسلام مي پردازد. يافته ها نشان مي دهد نظام تربيتي كانت از فلسفه اخلاق وي سرچشمه گرفته است. كانت مهمترين بخش تعليم و تربيت را تربيت اخلاقي مي داند، كودك بايد عادت كند تا طبق اصول كلي كه منطقي بودن آن را در خود دريافته است عمل نمايد. اين مطلب بيانگر اهميتي است كه كانت براي انسان، عقل و اراده ي او قائل است. توجه به تربيت اسلامي نيز منجر به شكل گيري انساني مي شود كه همه ي ابعاد وجودي او، مورد توجه بوده و نه تنها به بعد شناختي، فطري و يا اجتماعي توجه شده، بلكه همه ساحتهاي انساني مورد توجه قرار گرفته است.