مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - سيماي فرهنگ عامه در آ يينه شعر خواجوي كرماني

چكيده فارسي :

باورهاي عاميانه، در هر سرزميني نمايانگر سطح فرهنگ و فرهيختگي آن جامعه است كه در طول روزگاران، به‌عنوانِ بن‌مايه‌هاي شعري در استخدام شاعران و نويسندگان درآمده‌است.ازآنجاكه روزگار خواجو، مقارن با ظهور مغولاني است كه در بند خرافه‌پرستي و جادوگري بوده‌‌اند،وي نيز ناگزيراست در شعرش به اجتماعيات زمان خود بپردازد. نظر به اين مهم، نگارنده بر آن شد تا در اين مقاله ـ كه به‌روشِ كتاب‌خانه‌اي و توصيفي ـ تحليلي است ـ سيماي باورها و اعتقادات عامه، موجودات خيالي، باورها درباره نجوم، فلزات،جواهرات و حيوانات را كه در آيينه شعر خواجو، نمود يافته را نمايان كند تا بدين طريق، باورهايي كه ريشه در فرهنگ اسلامي دارد، باورهايي كه خرافاتي بوده و در گذر زمان به تاريخ پيوسته، باورهايي كه تا به امروز پويا و زنده‌اند، باورهايي كه رفته‌رفته به‌صورتِ دانشي مجزا درآمده‌است و باورها درباره موجوداتي كه ممكن است در گذر زمان از هويت نيك خود فاصله گرفته باشند را درشعر خواجوي كرماني به دست‌دهد.