نقش اخلاق اسلامي در حكمراني مطلوب

اخلاق انسان را به تكامل روحي و دروني مي رساند، و حكمراني عين سياست است كه با مديريت و حكومت بر جامعه، به اداره جامعه انساني برمي پردازد چگونه اخلاق كه عمدتا يك مقوله فردي و نوعي تزكيه نفس و ارتباط با خداست و درون گرايي در آن متجلي است با حكمراني مديريت جامعه كه به امور مردم در همه ابعاد مي پردازد در هم تنيده و به هم پيوسته باشند و اساسا چگونه است كه در دل حكومت و حاكميت سياسي، حكمت عملي «اخلاق » نقش آفرين باشد؟ با بررسي شاخص هاي حكمراني مطلوب بخوبي متوجه مي شويم كه اساس همه آنها بر اخلاق اسلامي متمركز است چگونه مي شود كه با اين همه حجم آيات كلام الله مجيد و فرمايشات ائمه معصوم و بزرگان دين كه داراي ابعاد كاملا اخلاقي مي باشند اصول خوب چون مسئوليت پذيري،پاسخگويي،حكومت قانون، عدالت ورزي، دادرسي عادلانه، حق اظهار نظر،مشاركت، كنترل و مبارزه با فساد و شفافيت از بعد اخلاقي تعريف و تفسير شوند اما مبتني بر اخلاق نباشد لذا اخلاق و حاكميت، هيچ تنازع و تعارضي با همديگر ندارند و اتفاقا همه شاخص هاي خوب مبتني بر اخلاق اسلامي هستند. حال با جمع وجود همه اين شاخص هاي خوب مبتني بر اخلاق اسلامي حاكميت مطلوب بهتر ببار مي نشيند.