تبيين بايسته هاي اخلاق باور

هدف از پژوهش حاضر تبيين بايستههاي اخلاقِ باور ميباشد. براي اين منظور از روش تحليل مفهومي براي تحليل اخلاقِ باور و نائل آمدن به بايستههاي آن استفاده شده است. يافتههاي پژوهش حاضر نشان ميدهد كه ايده اخلاقِ باور، مستلزم اعتقاد به بايستههايي است. بهعبارت ديگر براي ادعاي اخلاقِ باور بايد معتقد بود كه شكلگيري باورها امري ارادي ميباشد(ارادهگرايي) و باورهاي يك فرد با ديگر باورهاي او و همچنين با باورهاي افراد جامعه در ارتباط بوده(ارتباط شبكه اي باورها) و افزون بر آن، باور با عمل در ارتباط بوده و بر فعل متعاقب خود اثر ميگذارد(فعل متعاقب باور)، لذا قبل از شكلگيري يك باور، بايد به تحقيق و بررسي همه جانبه پرداخته(وظيفه گرايي) و نتيجهي اين تحقيق و بررسي بايد فراهم آمدن دلايل و قراين لازم و كافي براي شكلگيري يك باور و يا رد آن باشد(قرينه گرايي)، همچنين اين دلايل و قراين بايد در حيطه آگاهي صاحب باور بوده و او قادر به تبيين ادلهي خود باشد(درونگرايي).