پيشينه ي عصيان سياسي و نقد قدرت در اشعار سيف فرغاني و عبيد زاكاني

Political rebellion and critique of power in the poems of Seyef Fargani and Obeid Zakani

آشفتگي روزگار در دوران زندگي سيف فرغاني و عبيد زاكاني آن‌ها را به عصيان در برابر وضع موجود و به خصوص صاحبان قدرت برانگيخت. اين دو، شاعران روزهاي سخت هستند كه اگرچه از شاعران برجسته‌ي فارسي هستند، امّا موضوعات انتقادي و نقد قدرت در آثارشان كمتر مورد توجّه پژوهشگران بوده است. نگارنده سعي دارد در اين مقال به روش تحليلي و توصيفي، با بررسي و تحليل اشعار اين دو منتقد ارجمند قرن هفتم و هشتم، نقد و انتقاد از صاحب‌منصبان را به همراه موضوعاتي كه در آن عصر باعث عصيان و پرخاش شاعران مي‌شده است، بيان نمايد. دراين پژوهش دريافتيم كه اگرچه شيوه و ابزار سيف فرغاني و عبيد زاكاني براي بيان اوضاع غمبار زمان خويش و صاحبان قدرت كه در پيدايش آن مؤثّر بوده‌اند، متفاوت بوده‌است؛ امّا مسائل اجتماعي و سياسي كه به زبان شعر بيان شده‌اند، بسيار به هم شبيه است.