اثربخشي آموزش مهارت هاي فرزندپروري بر پيوند والديني، استرس درك شده و كيفيت زندگي مادران داراي كودك پيش دبستاني

The Effectiveness of Parenting Skills Training on Attachment, Perceived Stress and Quality of Life in Mothers of Preschool Children

زمينه و هدف: هر خانواده شيوه هاي خاصي را در تربيت فردي و اجتماعي فرزندان خويش بكار مي­ گيرد. اين شيوه ها سبك هاي فرزندپروري ناميده مي شود. هدف اين مطالعه تعيين تاثير آموزش مهارت هاي فرزند پروري بر پيوند والديني، استرس درك شده و كيفيت زندگي مادران داراي كودك پيش دبستاني بود. روش كار: روش مطالعه از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس ­آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مادراني بودكه كودكان آنها در مهد كودك هاي شهر سنندج در سال 1394 ثبت نام نموده بودند. 30 نفر از مادران با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه مداخله (15نفر) و كنترل (15نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه يك ساعته تحت آموزش مهارت هاي فرزندپروري بر اساس روش لين كلارك1 (1938) قرارگرفتند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه ­هاي استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983)، پرسشنامه كيفيت زندگي (36-SF) منتظري و همكاران (1384) و ابزار پيوند والديني پاركر (1979) استفاده شد. يافته ها: يافته ­ها نشان داد آموزش مهارت هاي فرزندپروري بر پيوند والديني، استرس ادراك شده والدين و كيفيت زندگي مادران داري كودك پيش دبستاني تاثيرگذار بود. بدين صورت كه آموزش مهارت هاي فرزندپروري باعث تقويت پيوند والديني، كم شدن استرس ادراك شده والدين و بالارفتن كيفيت زندگي مادران گرديد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات در دو گروه تفاوت معناداري 0/05 < p داشت. نتيجه گيري: طبق يافته ها مي­ توان از آموزش مهارت هاي فرزندپروري به مادران بعنوان شيوه اي براي بهبود سلامت روان مادران و بهبود روش هاي تربيتي آنان استفاده كرد. همچنين گام مؤثري در افزايش رفتارهاي خوب و كاهش رفتارهاي بد فرزندان مي باشد.

Background & objectives: Every family use special methods in individual and social training of their children. This method is called parenting styles. The aim of this study was to determine the effect of parenting skills training on parent bond, perceived stress and quality of life of mothers of preschool children Methods: This study was a quasi-experimental with pretest- posttest and control group design. Population of the study consisted of all mothers who had children in kindergartens in the city of Sanandaj in 2016. 30 mothers selected by multistage random cluster sampling method and randomly assigned to experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group received 10 sessions of one-hour parenting skills training based on Lynn Clark (1938). To collect data Study used perceived stress questionnaires of Cohen and colleagues (1983), Quality of Life Questionnaire (36-SF) designed with Montazeri and colleagues (2006) and Parental Bonding Inventory Parker (1979). Finally, the data were analyzed using SPSS-20 and independent t-test and analysis of covariance (ANCOVA). Results: The results showed that training parenting skills to mothers improve their bonding, perceived stress, and children's quality of life. Therefore, training parenting skills would strengthen the bonding of mothers, improve the quality of life of parents and decrease the perceived stress among mothers. The mean scores of the three variables were significantly different in the two groups (p<0.05). Conclusion: According to the findings parenting skills training can be used as an appropriate approach to improve the mental health of mothers and improving their coaching methods used for their children. Moreover, it can be an effective method in promoting good behavior and reducing bad behavior for children.