بررسي جايگاه و نقش تربيتي شورا از صدر اسلام تا پايان دوره اموي

شورا در اسلام سابقه اي ديرين دارد.، مشورت منطبق با قرآن و سيره پيامبر(ص)در شكوفايي تربيتي و اخلاقي مسلمانان نقش مهمي داشته، نوع نگرش به شورا و كاركرد آن اسباب رشد و بالندگي جامعه و در برهه هايي موجب اختلاف و انحراف بوده است، قرآن بر شورا امر كرده و با شرايطي آن را يك اصل بر مي شمارد. اين مقاله افزون بر بيان جايگاه شورا و اصول حاكم بر مشورت، به توصيف نقش تربيتي و اجتماعي آن بر اساس عملكرد شورايي پيامبر (ص) و ائمه مي پردازد و با تكيه بر اسناد و روايت ها به تحولات شورا در دوره خلفا پرداخته تا آثار اين تحول و انحراف از اصول ترسيم شده اسلام، در اقدامات اخلاقي و تربيتي حاكمان اموي را آشكار سازد