ام ورقه صحابيه: واقعيت يا خيال

بدون عنوان

أمورقه يكي از شخصيتهاي مورد استناد در احكام فقهي جواز امامت زنان است كه بسيار مورد توجه منابع اهل سنت بوده و در تأييد روايات نماز جماعت امهات المؤمنين، عايشه و أمسلمه به عنوان شاهد مورد استناد قرار ميگيرد. در اين روايت، پيامبر(ص) به امورقه لقب شهيده داده و به او اجازه ميدهد تا براي اهل خانه خود امامت كند؛ وي همچنين به عنوان جامع قرآن شناخته شده است. راوي اين روايت فقط وليد بن جُميع است كه آن را با واسطه هاي مجهول نقل كرده و در آن داستانپردازي در مورد زندگي و مرگ اين زن صحابي را به كمال رسانده است. در متن اين روايت اضطراب و مخالفت با گزارشات تاريخي و در سند آن راويان ناشناخته و ضعيف، روايت را از يك سند قطعي روايي تنزل داده و احتمال جعل آن را بسيار افزوده است. ما در اين مقاله بر اساس ترسيم بصري شبكه اسناد و تحليل متن و اسناد روايت، تاريخ ظهور اين روايت و شخصيت خيالي آن را در ربع سوم قرن دوم هجري كه فقها به مستندي براي حكم شرعي جواز امامت زنان نيازمند بودهاند، پيشبيني نموده ايم.

not abstract