عنوان مقاله :
شاخصه‌هاي زبان عرفي نهج البلاغه
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
امين ناجي، محمدهادي دانشگاه پيام نور , جعفري، محمدمهدي دانشگاه شيراز , رباني خواه، احمد دانشگاه پيام نور تهران جنوب
كليدواژه :
نهج البلاغه , شاخصه هاي زباني , فهم , زبان عرفي
چكيده فارسي :
بررسي زبان نهج البلاغه به عنوان شاهراه فهم اين كتاب اهميت به سزايي دارد. مدعاي اصلي اين پژوهش آن است كه زبان نهج البلاغه در بيشينه عبارات، به استثناي برخي موارد و موضوعات خاص، زباني عرفي است كه با سازوكار تفهيم و تفاهم اجتماعي و عموم مردم از هر قشر و طبقه اي هماهنگ و سازوار است. اين ادعا از رهگذر مطالعه متن نهج البلاغه و تحليل گزاره هاي آن دست يافتني و قابل اثبات است. در عبارات امير مومنان شاخصه هاي پرشماري گواه بر عرفي بودن زبان نهج البلاغه وجود دارد. كاربست نماد، بهره گيري از كنايات عرفي، استفاده از اشعار كهن و استناد بدان و وجود مثل واره ها در نهج البلاغه، چهار شاخصه زبان عرفي نهج البلاغه است كه اين تحقيق به شيوه كتابخانه اي و از روش تحليلي توصيفي با مبنا قرار دادن گزاره هاي نهج البلاغه بدان دست يافته و آنها را تحليل و ارزيابي كرده است
چكيده لاتين :
not abstract
