اثربخشي درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني بر شادكامي و سلامت روان دانشجويان پرستاري

The effectiveness of cognitive behavioral therapy and schema therapy on happiness and mental health of nursing students

زمينه و هدف: درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني به عنوان دو روش رايج در ارتقاء شادكامي و سلامت روان شناخته شدند. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني در بهبود شادكامي و سلامت روان دانشجويان پرستاري مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري اين پژوهش همه دانشجويان دختر پرستاري مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد در سال 1393 بودند. از ميان آنان 45 دانشجوي دختر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه (هر گروه 15 دانشجو) شامل گروه هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه هاي آزمايش 10 جلسه (هر جلسه 70 دقيقه) با روش هاي درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني آموزش ديدند و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. همه گروه ها پرسشنامه شادكامي آرگايل و لو و سلامت روان گلدبرگ و هيلير را به عنوان پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 به روش هاي تحليل چند متغيري و كوواريانس تك متغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: يافته هاي نشان داد ميانگين پس آزمون شادكامي گروه شناختي رفتاري (19/1±78/3)، گروه طرحواره درماني (12/1±67/3) و گروه كنترل (65/0±96/1) و ميانگين پس آزمون سلامت رواني گروه شناختي رفتاري (91/0±23/3)، گروه طرحواره درمانيي (87/0±12/3) و گروه كنترل (70/0±68/1) بود. همچنين گروه هاي آزمايش يعني درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني با گروه كنترل تفاوت معناداري داشتند. به عبارت ديگر گروه هاي آزمايش برخلاف گروه كنترل باعث افزايش معنادار شادكامي و سلامت رواني شده بود (05/0P&le). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد هر دو روش درمان شناختي رفتاري و طرحواره درماني توانستند شادكامي و سلامت رواني دانشجويان پرستاري را افزايش دهند. بنابراين درمانگران مي توانند براي بهبود شادكامي و سلامت رواني دانشجويان از اين روش ها استفاده كنند.

This research was a quasi-experimental study with a pre-test and post-test design. The statistical population included all nursing girl students who referred to counseling center in Islamic Azad university of Mashhad Branch in 2014 year. 45 girl students were selected by convenience sampling and randomly assigned to three groups (each group 15 students) included experimental and control groups. The experimental groups educated by cognitive behavioral therapy and schema therapy in 10 sessions (each session for 70 minutes). All of groups completed the questionnaires of happiness (Argyle and Lu) and mental health (Goldberg and Hillier) as the pre-test and post-test. Data were analyzed using SPSS software and multivariate analysis and covariance methods. Results: The findings showed the happiness post-test mean of cognitive behavioral, schema therapy and control groups was (3.78±1.19), (3.67±1.12), and (1.96±0.65) respectivly. Also, the post-test mean of mental health in cognitive behavioral, schema therapy and control groups was (3.23±0.91), (3.12±0.87), and (1.68±0.70) respectivly. Moreover, there was a significant difference among experimental groups, cognitive behavioral therapy and schema therapy with control groups (P<0.005). Conclusion: The results of this study showed that both cognitive behavioral therapy and schema therapy methods can increase happiness and mental health in nursing students. So, it suggests that therapists use these methods to improve happiness and mental health in students.