بررسي رابطه بين كيفيت زندگي كاري و انگيزش پيشرفت در كادر‌درماني بيمارستان شهداي عشاير شهر خرم‌آباد

The study of relationship between quality of occupational life and progress motivation in health team of Ashayer hospital in Khorramabad

زمينه و هدف: اهميت بهره‌وري نيروي انساني با انگيزه پيشرفت بالا در حيات و تداوم زندگي سازمان‌ها نقش به‌سزايي دارد. امروزه بهبود كيفيت زندگي كاري كاركنان به يكي از مهم‌ترين اهداف سازمان تبديل شده است. هدف از اين تحقيق تعيين رابطه بين كيفيت زندگي كاري و انگيزش پيشرفت كادر‌درماني بيمارستان شهداي عشاير شهر خرم‌آباد بود. روش ‌بررسي: تحقيق حاضر از نوع توصيفي تحليلي از نوع مقطعي است. جامعه آماري در اين تحقيق شامل تمامي كادر‌درماني بيمارستان عشاير شهر خرم‌آباد در سال 1394 مي‌باشد، به اين ترتيب تعداد 205 نفر از ميان آن‌ها به‌عنوان نمونه آماري با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه‌هاي استاندارد سنجش كيفيت زندگي كاري(QWL) و پرسشنامه هرمانز (AMQ) براي سنجش انگيزش پيشرفت، استفاده شد. روايي پرسشنامه‌ها توسط ده نفر از اساتيد مورد تأييد قرار گرفت. پايايي ابزار‌هاي فوق به‌ترتيب با ضريب آلفاي كرونباخ 87/0 براي پرسشنامه كيفيت زندگي كاري و 79/0 براي پرسشنامه هرمانز به‌دست آمد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون براي سنجش ارتباط بين ابعاد كيفيت زندگي كاري و انگيزش پيشرفت و تحليل رگرسيون چند‌گانه براي سنجش ضريب تعيين هر‌يك از مولفه‌هاي كيفيت زندگي كاري روي انگيزش پيشرفت انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهند كه بين كيفيت زندگي كاري و انگيزش پيشرفت كادر‌ درمان رابطه مستقيم و معني‌داري وجود دارد (001/0>P، 370/0=r). بين پرداخت منصفانه و كافي و انگيزش پيشرفت (001/0>P، 754/0=r)، محيط كاري ايمن و بهداشتي و انگيزش پيشرفت (001/0>P، 806/0=r)، فرصت رشد و امنيت مداوم و فرسودگي شغلي (001/0>P، 692/0=r)، وابستگي اجتماعي زندگي كاري و فرسودگي شغلي (001/0>P، 760/0=r) رابطه مثبت معني داري وجود داشت. بين فضاي كلي زندگي و انگيزش پيشرفت (001/0>P، 650/0=r) و توسعه قابليت‌هاي انساني و انگيزش پيشرفت (001/0>P، 677/0=r) رابطه مثبت و معني‌داري وجود داشت. نتيجه‌‌گيري: در‌صورتي‌كه كيفيت زندگي كاري كادر‌درمان بيمارستان بهبود يابد، انگيزش پيشرفت آنان نيز افزايش خواهد يافت.

Background and aims: The importance of labor productivity with high progress motivation has an important role in the life and survival of organizations. The aim of this study was to investigate the relationship between quality of occupational life and progress motivation in health team of Ashayer in Khorramabad. Methods: This research was a descriptive correlational study. Statisical population in this research included all health team of Ashayer hospital in 2015 and 205 subjects were selected by randomized simple sampling. For collecting data, two standard questionnaires, Quality of Work Life (QWL) to measure the quality of occupational life and (AMQ) to measure the progress motivation were used. In this study, the validity of questionnaire was confirmed by ten individuals and the alpha for their reliability was about 0.87 for QWL and 0.79 for AMQ. Pearson test was used for analyzing the relationship between different dimensions of quality of occupational life and progress motivation and multiple regression test for analysis each determination of the quality of occupational life on progress motivation. Results: Results showed that there was a positive and significant relationship between quality of occupational life and progress motivation (r=0.370, P<0.001), and also there was a positive and significant relationship between fair and sufficient payment and progress motivation (r=0.754), safe and sanitary environment and progress motivation (r=0.806), growth opportunity and continuous security and job exhaustion (r=0.692), and social life dependence and job exhaustion (r=0.760). Moreover, there was a positive and significant relationship between general life space and progress motivation (r=0.650) and the development of human capability and progress motivation (r=0.677, P<0.001). Conclusion: If the quality of occupational life in health team in hospital develops, the rate of motivation will increase.