ارزيابي آمادگي بحران و بلايا در مراكز تروما و حوادث دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در سال 1395

Assessing of Preparedness for Disasters and Crisis in Centers of Trauma and Accidents of Kermanshah University of Medical Sciences in 2016

زمينه و هدف: بلايا و حوادث طبيعي و غيرطبيعي تأثير زيادي بر نحوه زندگي و سلامت انسان‌ها مي‌گذارند. هدف اصلي بيمارستان‌ها، ارائه مراقبت‌هاي بهداشتي درماني سريع و به‌موقع، جهت كاهش ميزان مرگ‌ومير و عوارض ناشي از حوادث و بلايا مي‌باشد؛ ازاين‌رو هدف از انجام اين مطالعه تعيين ميزان آمادگي بحران و بلايا در مراكز تروما و حوادث دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه بود. روش بررسي: اين پژوهش توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي در 3 بيمارستان دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه (A،B،C) در سال 1395 انجام گرفت. اطلاعات مطالعه به‌وسيله پرسشنامه خودساخته با مصاحبه و مشاهده جمع‌آوري شد. اين پرسشنامه 220 سوالي به‌صورت بله/ خير شامل 10 حوزه اورژانس (30 سوال)، پذيرش (24 سوال)، تخليه و انتقال (30 سوال)، ترافيك (15 سوال)، ارتباطات (16 سوال)، امنيت (17 سوال)، آموزش (17 سوال)، پشتيباني (28 سوال)، نيروي انساني (21 سوال) و مديريت (22 سوال) بود. انتخاب بله و خير نمره يك و صفر داده شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي آماري توصيفي ارزيابي شد. يافته‌ها: ميانگين نسبي آمادگي در مواجهه با بحران و بلايا در بيمارستان A،B و C به ترتيب 99/1%، 84/7% و 43/4% بود. به‌طوركلي ميانگين آمادگي در بيمارستان هاي مورد مطالعه 75% بود. بيشترين و كمترين آمادگي به ترتيب مربوط به حوزه مديريت و ترافيك بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست‌آمده در اين پژوهش مشخص گرديد كه ميزان آمادگي بيمارستان‌ها در سطح خوبي است. مسئولين مراكز درماني بايد برنامه‌ها و آموزش‌هاي لازم براي همه حوزه‌هاي آمادگي بحران در بيمارستان‌ها جهت واكنش سريع و به‌موقع را داشته باشند.

Background and aims: Natural and technologic disasters and accidents have great influence on people's lifestyle and their health. Main object of hospitals is providing fast and timely health care to reduce mortality and complications by the disaster. The aim of this study is to evaluate preparedness crisis and disasters in centers of trauma of Kermanshah University of Medical Sciences. Methods: The present descriptive, cross-sectional study was conducted in three hospitals (A,B,C) of Kermanshah university of medical sciences, Iran, 2016. Data were collected using a self-administered checklist and questioner through observation and interview. The checklist included 220 yes/no questions in 10 domains of emergency (30 questions), admission (24 questions), evacuation and transfer (30 questions), traffic (15 questions), communication (16 questions), security (17 questions), education (17 questions), support (28 questions), human workforce (21 questions), and leadership and management (22 items). Scores 0 and 1 were given to “No” and “Yes” choices, respectively. Data were analyzed using SPSS and descriptive statistics. Results: Overall, the relative mean of disaster preparedness in the study hospitals A, B and C was 99.1%, 43.4%and 84.7%, respectively. Generally, the average readiness score for all hospitals was 75%. The most and lowest preparedness was related to the management and traffic domains. Conclusion: According to the results, preparedness of hospitals was in the suitable level. Officials of medical centers have the necessary programs and educations in all areas of disaster preparedness for quick response and timely in hospitals.