تأثير بازديد از منزل بر كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه ترخيص شده از بيمارستان خليج‌فارس بندرعباس

The effect of home visits on quality of life of elderly having Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) discharged from Khalij Fars hospital in Bandar Abbas

زمينه و هدف: با توجه به شيوع روزافزون بيماري مزمن انسدادي ريه و كاهش كيفيت زندگي اين بيماران مطالعه حاضر به بررسي تأثير بازديد از منزل بر كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به COPD بستري در بيمارستان خليج‌فارس بندرعباس در سال 1394 مي‌پردازد. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه نيمه تجربي است كه در بيمارستان خليج‌فارس بندرعباس در سال 1394 روي 62 سالمند مبتلا به COPD با شدت متوسط بر اساس نتايج اسپيرومتري و تشخيص پزشك متخصص انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و بررسي ميزان كيفيت زندگي (SF-36) بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌هاي تي مستقل و كاي دو مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش بين دو گروه ازنظر جنسيت (0/793=P)، وضعيت تأهل (0/998=P)، محل سكونت (0/704=P)، تحصيلات (0/145=P) و وضعيت اقتصادي (0/605=P) تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نمره كل كيفيت زندگي در گروه مورد كه برنامه آموزشي را دريافت كردند، نسبت به گروه شاهد تفاوت معني‌داري داشته است (0/0001>P) و در گروه مورد ميانگين نمره كيفيت زندگي قبل از مداخله 51/90 بود كه پس از مداخله به ميزان 66/73 افزايش يافت. نسبت بستري مجدد در گروه شاهد 66/7 و در گروه مورد 57/4 مي‌باشد كه نشان مي‌دهد بازديد از منزل در كاهش بستري شدن مجدد سالمندان موثر بوده است (0/028=P). نتيجه‌گيري: با توجه به اين يافته ها،آموزش همراه با بازديد از منزل توانسته است ميزان كيفيت زندگي بيماران مبتلا به بيماري مزمن انسدادي ريه را افزايش دهد. همچنين بازديد از منزل با هدف حفظ سلامت و استقلال افراد سالمند جهت جلوگيري از كار افتادگي آنان پس از ترخيص از مراكز مراقبتي يك ضرورت محسوب مي‌گردد.

Background and aims: According to the increasing prevalence of Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD), and decreasing the quality of life these patients, the present study was aimed to investigate the effect of home visits on the quality of life of elderly suffering from COPD hospitalized in the Khalij Fars hospital of Bandar Abbas, Iran in 2015. Methods: The current quasi- experimental study was carried on in Khalij Fars hospital of Bandar Abbas, Iran on 62 elderly suffering from COPD with moderate intensity in 2015-2016 based on Spirometry results and the specialist`s recognition. The data collection tools were demographic questionnaire and quality of life questionnaire (SF-36). The data were analyzed by SPSS software, and using the independent T-test, and K2. Results: Based on results in the study, it was not observed a significant difference between two groups in terms of gender (P=0.793), marital status (P=0.998), habitation (P=0.704), education (P=0.145), and economic situation (P=0.605). There was a significant difference in the total score of the educated group compared to the none- educated group (P<0.0001), and the average score of the intervention groups before the test was 51.90 while this number increased to 66.73% after intervention. The rate of readmission was 66.7% in the control group and 57.4% in the case group. It shows that home visits have been effective in reducing re-hospitalization of elderly people (P=0.028). Conclusion: Regarding these findings, the education program along with home-visiting had improved the quality of life of elderly having Chronic Obstructive Pulmonary (COPD). Also, home visits aimed at maintaining health and independence of older people to prevent their disability after discharge from care facilities are considered a necessity.