مقايسه سلامت روان و رضايت زناشويي پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و ساير بخش‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم‌پزشكي جندي‌شاپور اهواز

Comparasion of mental health and marital satisfaction of nursing staffs who occupied in psychiatry and general wards of educational hospitals of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

زمينه و هدف: شغل يكي از عوامل تأثيرگذار بر سلامت رواني و رضايت زناشويي مي‌باشد. هدف اين مطالعه مقايسه سلامت روان و رضايت زناشويي پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و ساير بخش‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم‌پزشكي جندي‌شاپور اهواز است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي- تحليلي است. جامعه پژوهش شامل پرستاران متأهل شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و ساير بخش‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم‌پزشكي جندي‌شاپور اهواز بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 82 پرستار متأهل شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و 164 پرستار متأهل از ساير بخش‌ها. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه‌هاي سلامت روان SCL-25 و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (1989) بود. از آزمون t مستقل براي مقايسه ميانگين‌ها وآلفاي كرونباخ جهت محاسبه ضرايب پايايي پرسشنامه‌ها و همچنين براي انجام تجزيه و تحليل داده‌هاي تحقيق از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: 1/54% واحدهاي مورد پژوهش زن بودند و 67/9% آن‌ها در رده سني 31 تا 40 قرار داشتند. 50% پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و 24/4% پرستاران شاغل در بخش‌هاي غيرروانپزشكي از سطح سلامت روان پايين و برخوردار بودند. در كل، پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي از سطح سلامت روان پايين‌تري برخوردار بودند (0/001=P). 30/5% پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي و 12/2% از پرستاران شاغل در ساير بخش‌ها از سطح رضايت زناشويي پايين برخوردار بودند. در كل پرستاران شاغل در بخش‌هاي روانپزشكي از ساير پرستاران رضايت زناشويي كمتري را تجربه مي‌كردند (0/001=P). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه سلامت رواني در پرستاران بخش‌هاي روانپزشكي كمتر از پرستاران ساير بخش‌ها مي‌باشد. همچنين پرستاران بخش روانپزشكي نسبت به ساير پرستاران از رضايت زناشويي كمتري برخوردار بودند كه اين امر توجه بيشتر به شرايط استرس‌زاي بخش روانپزشكي و كار با بيماران رواني را مي‌طلبد.

Background and aims: Occupation one is one of the factors that influence mental health and marital satisfaction. The aim of this study was to compare mental health and marital satisfaction of nurses working in psychiatric wards and other wards of the educational hospitals of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. Methods: This research is a descriptive-analytic study. The study population consisted of married nurses working in psychiatric wards and other wards of educational hospitals of Ahvaz University of Medical Sciences. The sample of study consisted of 82 married nurses working in psychiatric wards and 164 nurses from other wards. Data Collection tools were mental health questionnaire SCL-25 and Enrich marital satisfaction questionnaire (1989). Independent t-test for means comparison and Cronbach's alpha coefficients for calculating the reliability of the questionnaire and also for analyze of data SPSS software was used. Results: 54.1% of the subjects were women and 67.9% in all the subjects were aged 31 to 40. 50% of nurses in psychiatric wards and 24.4% of nurses in non-psychiatrist wards had low level of mental health. In general, nurses who worked in psychiatric wards had low level of mental health (P=0.001). 30.5% of nurses working in psychiatric wards and 12.2% of nurses working in other sectors of the degree of marital satisfaction were low. In general, psychiatric nurses from other nurses experience less marital satisfaction (P=0.001). Conclusion: Results of this study showed that mental health of nurses in psychiatric wards is less than nurses in other wards. Moreover, Psychiatric nurses had lower marital satisfaction than other nurses that it would pay more attention to stressful situations and work with psychiatric patients.