بررسي تأثير مداخله تنفسي بر سطح اضطراب بيماران تحت درمان با همودياليز

The effect of breathing intervention on anxiety levels in patients undergoing hemodialysis of shahrekord hagar hospital

زمينه و هدف: بيماري مزمن كليوي، بيماري پيش‌رونده با پيش‌آگهي ضعيف است. بيماري مزمن و نياز طولاني به دياليز، به اختلالات رواني نظير اضطراب منجر مي‌شود. مطالعه اخير با هدف بررسي تأثير مداخله تنفسي بر سطح اضطراب بيماران تحت درمان با همودياليز انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش نوعي مطالعه كارآزمايي باليني است كه روي صد بيمار تحت درمان با همودياليز انجام شد. نمونه‌گيري به روش در دسترس و به صورت تصادفي در روزهاي متفاوت در گروه آزمون و كنترل انجام شد. گروه آزمون، مداخله تنفسي را به مدت هشت جلسه در مدت يك ماه و تحت راهنمايي پرستار انجام دادند و گروه كنترل مراقبت معمول دريافت كردند. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه دو بخشي اطلاعات جمعيت‌شناختي و اضطراب موقعيتي اشپيل‌برگر انجام شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 18 وارد شد و با استفاده از آزمون‌هاي آمار توصيفي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تي مستقل، آزمون مقادير تكراري و كاي دو) تحليل شد. 0/05>P به عنوان سطح معني‌داري داده‌ها در نظر گرفته شد. يافته ها: تفاوت ميانگين نمره قبل و بعد اضطراب موقعيتي در گروه آزمون و كنترل تفاوت معني‌داري را نشان داد. اين تفاوت در گروه كنترل در تمام زمان‌ها كمتر از گروه آزمون بود (0/000P≤). نتيجه گيري: مداخله تنفسي در كاهش اضطراب موقعيتي بيماران تحت درمان با همودياليز مؤثر بود.

Background and Aims Chronic kidney disease is a progressive disease with poor prognosis. Chronic illness and prolonged need for dialysis may lead to mental disorders such as anxiety. The current study aimed to assess the effect of breathing anxiety level of patients undergoing dialysis. Methods This study was a clinical trial. A total of 100 patients undergoing hemodialysis were selected by convenience sampling method. Then the samples were randomly assigned to experimental and control group. The experimental group received breathing intervention for eight sessions in a month under the guidance of a nurse and the control group received routine care. The research instrument was a tow-part questionnaire of demographic data and Spielberger’s State-Trait Anxiety questionnaire. Data were analyzed by descriptive statistics (frequency, percentage, mean and standard deviation), and inferential statistics (independent t test, repeated measures and Chi-square). We used SPSS version 18 and P<0.05 was considered as significant level. Results The mean scores of the situational anxiety before and after the intervention in the control and experimental group showed a significant difference. This difference in the control group was lower at all times compared to the experimental group (P≤0.000). Conclusion Breathing intervention was effective in reducing situational anxiety in patients undergoing hemodialysis.