جزئيات پوشش سنّتي زنان رفسنجان در دوبيتي‌هاي محلّي

شهر رفسنجان در شمال غرب استان كرمان واقع است و زبان رايج آن گويش محلّي فارسي است. در فرهنگ عامة مردم اين شهر، ادبيّات شفاهي نقش پررنگي دارد و زندگي مردم در آن منعكس است. در پژوهش حاضر جزئيات پوشش سنّتي زنان رفسنجان با معيارهاي زيبايي شناسي و آرايش ها و زيورآلات بومي از خلال بررسي ششصد دوبيتي محلّي اين شهر عرضه شده است. ازآنجاكه مشابهت هاي بسياري در نام و شكل پوشش در جغرافياي فرهنگي زبان فارسي به چشم مي خورد، سعي شده است تاحدّي به اين شباهت ها در تبيين اجزاء پوشش سنّتي زنان رفسنجان اشاره شود. فهرست لباس ها و جزئيات پوشش كه در دوبيتي ها اشاره شده است، شامل چادر و روبند، چارقد، پيراهن، انواع عرق چين، ارخالق، كفش و دستمال دست است كه از اهميّت و تنوع پوشش سنّتيزنان رفسنجان، جايگاه اجتماعي، مشاغل و حتّي ميزان ثروت آنان حكايت دارد. همچنين اشاره به آرايش، هنجارهاي مربوط به آن و تلاش هاي كوچك براي زيباترشدن در تفكّر سنّتي در اين پژوهش موردتوجه قرارگرفته است. نگارندگان اين مقاله دوبيتي هاي محلّي رفسنجان را كه در گويش محلّي «چاربيتو» ناميده مي شود، براي نخستين بار به روش ميداني گردآوري و بررسي كرده اند. هدف از اين بررسي و جست وجو به دست آوردن تصوير روشني از پوشاك سنّتي زنان رفسنجان است.