جلوه‌هاي ادبيات مقاومت و پايداري در رجزهاي علوي

The reflections of Resistence Literature in Alavi war Cries

امام علي (ع) زمامداري باتقوا بود كه براي تجديد اسلام از بدعت‌هايي كه در آن راه يافته بود، تلاش فراواني نمود. با توجه به اينكه جنگ‌هاي آن حضرت (ع) عليه دشمنان اسلام به­ عنوان جنگ‌هاي سرنوشت‌ساز اسلام در طول تاريخ مطرح است، شناسايي جلوه‌هاي پايداري و مقاومت در مبارزۀ علي (ع) با دشمنان، موضوعي ضروري است. اين پژوهش درصدد است با اتخاذ روش توصيفي- تحليلي، جلوه‌هايي از مقاومت و پايداري را در اشعار حماسي و رجزهاي علوي ترسيم نموده و به تصوير بكشد. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي پايداري و مقاومت همچون مرگ و شهادت در راه خدا، صبر و پايداري، شجاعت و دليري، افتخار به نسب و ارعاب و تهديد دشمن در رجزهاي علوي تجلّي يافته است. امام علي (ع) با تأسّي از قرآن، زيباترين و بليغ‌ترين رجزهاي حماسي را در مبارزه عليه دشمنان در بيان فخيم شعري و ادبي به تصوير كشيده‌اند.

Imam Ali (as) was a virtuous statesman, who had a great deal of effort for the renewal of Islam from some innovations entering it. Given that the battles he took part in against the enemies of Islam were regarded as decisive battles in Islamic history, identifying the reflections of resistance in the fight of Ali (as) against the enemies is an indispensable issue. This study seeks to illustrate the reflections of resistance in Alavi epopees and war cries (rajazes) by adopting a descriptive-analytical method. the results reveal that the components of resistance, such as death and martyrdom in the way of God, patience and stability, courage and chivalry, honor to the lineage, as well as the intimidation and threatening of enemies have been reflected in Alavi war cries. Imam Ali (as) by the influence of the Holy Qur’an has illustrated the most beautiful and eloquent war cries in fighting against the enemies in a poetic and literary expression