نقش هوش رقابتي در جهت‌گيري راهبردي و تاثيرآن در خلق مزيت رقابتي (موردمطالعه: صنعت پتروشيمي)

اين پژوهش با هدف تحليل تأثير هوش رقابتي بر خلق مزيت رقابتي در شركت‌هاي خصوصي پتروشيمي كشور از يكسو و همچنين بررسي تأثيرات آن بر جهت گيري راهبردي اين شركت‌ها از سوي ديگر انجام شده است. براي سنجش و اندازه‌گيري هوش رقابتي از تعريف ارائه شده توسط دشامپرز و ناياك استفاده گرديد كه اين مفهوم را بر مبناي سه بعد هوشمندي‌هاي بازار، هوشمندي رقبا و هوشمندي فناورانه تعريف نموده است. جامعه آماري پژوهش مديران مياني و ارشد شركت‌هاي پتروشيمي كشور در صنايع پايين‌دستي بودند. با استفاده از رابطه كوكران براي جمعيت محدود، حجم نمونه آماري 225 نفر تعيين گرديد كه اعضاي نمونه به روش تصادفي انتخاب و پرسشنامه‌هاي تحقيق در اختيار آن‌ها قرار گرفت. براي تجزيه‌وتحليل فرضيات تحقيق از مدل‌سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي با نرم‌افزار اسمارت پي.ال.اس استفاده گرديد. نتايج به‌دست‌آمده از آزمون فرضيه اصلي تحقيق از تأثير معنادار هوش رقابتي بر خلق مزيت رقابتي در شركت‌هاي پتروشيمي خصوصي حكايت داشت و آزمون فرضيات فرعي متناظر آن نيز تأثير كليه ابعاد هوش رقابتي را بر خلق مزيت رقابتي مورد تائيد قرار داد كه در ميان آن‌ها بعد هوشمندي بازار داراي بيشترين تأثيرگذاري و بعد هوشمندي فناورانه داراي كمترين درجه تأثيرگذاري بودند. از سوي ديگر آزمون دومين فرضيه اصلي تحقيق و فرضيات فرعي متناظر آن معناداري تأثير هوش رقابتي و كليه ابعاد آن را بر جهت‌گيري راهبردي شركت‌هاي پتروشيمي خصوصي تائيد نمود.