مضامين پايداري و مردم مداري در اشعار نسيم شمال و بيرم التونسي

The Themes of Resistance and Democracy in the Poems of Nasim Shomal and Bayram al-Tunisi

در ادبيات معاصر با عنايت به مضامين ملّي و ميهني، شاهد گروهي از شاعران هستيم كه نه از فراز كرسي‌ قدرت و نه با زبان علم و قواعد پرتكلف ادبي بلكه با زبان مردم و در ميان مردم شعر مي‌سرايند. سيّد اشرف‌الدين حسيني و بيرم التونسي، اميران شعر مردمي در ايران و مصر هستند. شعرهاي كوچه‌بازاري نسيم شمال و موال و زجل‌هاي عاميانۀ التونسي، توانسته­است با آميزه­اي از هجو طنزآلود، رسالت شاعران را در انتقاد و بيداري مردم ادا كند. در اين مقاله بر آنيم با روش توصيفي – تحليلي، ضمن معرفي دو شاعر و اوضاع زمانه‌شان، با رهيافتي بر زبان شعري آن دو، به تطبيق مفاهيم فكري مشترك در اشعارشان، همچون انتقاد از بيگانگان و پارلمان، آزادي بيان و بازگو كردن مشكلات زنان، علم‌آموزي و مسائل اقتصادي تا دعوت به پايداري، اهتمام نماييم و به نظر مي‌رسد كه تقارب انديشه و نگاه دو شاعر، حاكي از تجربۀ شرايط مشابه ﺍست.

In contemporary literature, considering the national and patriotic themes, there are some poets who write their poems in the language of the common people not in a scientific and complex language or to show power. Seyyed Ashraf al-Din hosaini and bayram al-tunisi are outstading figures of folklore poetry in Iran and Egypt. Nasim Shomal’s colloquial poems and al-Tunisi’s colloquial mavals and zajals were successful in fulfilling the poets’ task in awakening and awaring people by the use of satire and parody. Using a descriptive-analytical method, this study aims at introducing the two poets, the conditions of their time, and their poetic language. It also compares common concepts in their poems, like criticizing the foreigners and the parliament,freedom of speech, expressing women’s problems, education and economic issues and problems, and even inviting people to resistance. It seems that the similarity in the poets’ view and thought two suggests their experience of similar conditions.