مدل يابي همگرايي منطقه‌اي مطالعه موردي كشورهاي حاشيه درياي خزر

منطقه خزر، به دليل خلاء قدرت ناشي از فروپاشي شوروي و نقش آفريني قدرت‌هاي بزرگ و مداخله گر تاكنون نتوانسته به همگرايي سازنده منطقه‌اي دست يابد. از اين رو در پژوهش مذكور تلاش شده تا به مدل مناسب جهت همگرايي منطقه‌اي با استفاده از ظرفيت بالقوه منطقه، بر اساس منافع كشورهاي حاشيه درياي خزرگامي‌بارداشته شود. لذا سعي شد تا با استفاده از روش توصيفي تحليلي و با ابزار مطالعات كتابخآن‌هاي (اسنادي) و مصاحبه با افراد مطلع به اين هدف دست يابيم. با اين اوصاف با توجه به نظريه نوكارگردگرايي ارنست‌هاس و نقش بازيگران منطقه‌اي، همكاري منطقه‌اي با رويكرد اقتصادي و به ويژه در صنعت حمل ونقل با تاكيد بر حمل و نقل ريلي به عنوان آغاز همكاري هاي بخشي براي سرايت به ساير قسمت ها در اولويت اول قرار گرفت. همكاري كه مي‌تواند به ايجاد نظم امنيتي منطقه‌اي كمك كند. نظمي‌كه با كاهش نقش بازيگران مداخله گر و پيراموني منطقه را به توسعه و امنيت پايدار مي رساند.