نيازسنجي وضعيت سلامتي و توانمندي خودمراقبتي جوانان 29-18 ساله در سطح چند استان منتخب ايران

Needs Assessment for Health Status and Self-Care Ability of Youths Aged 18-29 Years in Selected Provinces of Iran

زمينه و هدف: جوانان نقشي اساسي در جامعه دارند، بنابراين نيازسنجي آنان به ويژه در امور وضعيت سلامت و توانمندي خودمراقبتي از اهميت خاصي براي برنامه ريزي آتي آنان برخوردار است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين نيازهاي مرتبط با سلامتي و توانمندي خودمراقبتي جوانان و الويت بندي نيازهاي آموزشي آنها در سطح چند استان كشور انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه توصيفي بر روي 6640 نفر از جوانان 18 الي 29 ساله با روش نمونه گيري خوشه اي در استان هاي خراسان رضوي، تهران، خوزستان، كرمانشاه و گيلان در سال 1394-1393انجام گرديد. اطلاعات توسط دو پرسشنامه سنجش وضعيت سلامتي و توانمندي خودمراقبتي گردآوري شد. پس از بررسي، داده هاي توصيفي به صورت ميانگين± انحراف معيارگزارش شد. تجزيه‌ و تحليل داده ها بوسيله SPSS-18 و با استفاده از آزمون هاي غيرپارامتري كروسكال واليس و آزمون من ويتني يو انجام شد. يافته ها: برحسب ميانگين، سه اولويت آموزشي در جوانان به ترتيب مهارتهاي زندگي (3/52±7/9)، سلامت اجتماعي (4±9/2) و مهارتهاي انتخاب همسر (3/7± 9/1) مي باشد. همچنين اولويت جوانان از نظر نياز به خدمات بهداشتي، معاينات دوره اي (0/61±6/2) بود. اولويت جوانان براي حفظ و ارتقاي سلامتي از نظر نوع خدمات مشاوره اي مورد نياز به ترتيب مهارت هاي قبل از ازدواج (1/99±2/5) و مهارتهاي ارتباط اجتماعي (1/92±5) مي باشد. بعلاوه در اكثر موارد آموزش و اطلاع رساني ارجح، از طريق راديو و تلويزيون و خانواده ذكر شده است. نتيجه گيري: بر اساس نيازهاي شناخته شده و با بهره گيري از توانمندي موجود در سازمان هاي مختلف، طراحي و اجراي برنامه هاي آموزشي و مراقبتي براي ارتقاي سلامت جوانان ضروري به نظر مي رسد. همچنين توسعه خدمات مشاوره اي جهت توانمند سازي جوانان در كسب مهارت هاي لازم پيشنهاد مي گردد. بعلاوه بر ضرورت توجه متوليان سلامت به امر آموزش با استفاده از راديو و تلويزيون و خانواده تاكيد مي شود.

Background and aim: According to the important role of youth people in the society, assessment of their health and self-care needs is central for future planning. Therefore, this study aimed to determine and prioritize youth's health needs and self-care capabilities in some selected provinces of Iran. Methods: This survey was conducted among 6640 young people, aged 18 to 29 years whom selected through cluster sampling method from 5 provinces of Khorasan-Razavi, Tehran, Khuzestan, Kermanshah and Gilan in Iran. Youth's information was collected by the questionnaires of Health Status (HS) and Self-care Capabilities (SCC). To analyze the data SPSSv.18 was used. All descriptive statistics were reported as mean and standard deviation (SD). In doing statistical tests, p-values less than 0.05 were considered as significant. Results: Based on the average score, three main needs, of the young people were including of the need to be trained regarding life skills (9.7±3.52), social health (9.2±4) and Choice of spouse skills (9.1±3.7). Need for Periodic checkups was the first priority need in the domain of health service needs (2.6±0.61). Youth's priorities for health promotion were counseling need for marriage (5.2±1.99) and social communication skills (5±1.92). Radio, television and family were reported as the main methods in training the youth. Conclusion: Development of programs to meet the youth's fundamental requirements accordance with their educational needs priorities is necessary. Expanding advisory services to improve youth health skills is proposed as well.