حركت درفاصله در اشعار سهراب سپهري

Moving in Distancein SohrabSepehri

مفهوم "فاصله" در شعرهاي سهراب سپهري چيست؟در كند و كاودر پي اين مفهوم، بدون نگاه به قصد سهراب، شعرها خود سخن مي‌گويند. در اين واكاوي،گوينده درون شعردر يك فرآيند در حركت به يك فراسو نخست از تقابل‌ها رها شده و دنياي تاريكي را مي‌بيند:از درون دنياي تاريكي چيزي زايش پيدا مي‌كند. اين دنياي زايش از تقابل رسته در درون خود به زايش مي‌رسد و ناشناخته اي از درون آن مي‌رويد. اين زايش در پي خالي كردن گوينده از خودنيست تا با وصل به معشوق پر شود. سپس خارج از اين مفاهيم در "فاصله" حركت مي‌كند. از هيچستان و ابديت مي‌گويد كه مفهوم فاصله را در خود دارند چرا كه ابديت به هيچ نقطه‌اي ختم نمي‌شود. آغاز و مقصد و سفر در انديشه او راهي ندارند. او خارج از اين سه دسته بندي هستي نويي را تجربه مي‌كند. اين هستي كه در ادبيات رخ مي‌دهد هستي در"فاصله" است.

What does "distance" mean in Sohrab? The intention of Sohrabis not going to be known but the poems themselves speak.In a process, the speaker in moving toward God is released from binary oppositions and enters darkness. In this darkness, something is given birth outside binaries. The speaker is not in search of evolution or being empty; s/he lives in distance. Though s/he speaks of nothingness and eternity, they are not led into an end. Beginning, end, and journey have no place in the speaker's thought. He experiences being outside journey style perfection. This being occurs in distancewithin literature