بررسي نقش فرهنگ يادگيري سازماني در توانمندسازي كاركنان با ميانجي گري انتقال دانش ضمني

امروزه نيروي انساني به عنوان يك دارايي با ارزش و محوري براي سازمان ها نگريسته مي شود. سازمان ها به منظور كسب سطح بالاتري از عملكرد و موفقيت همواره به دنبال بهره گيري حداكثري از اين دارايي ارزشمند سازماني هستند. ازاين رو؛ سازمان ها به دنبال توانمندسازي نيروي انساني خود به عنوان يك اصل مهم براي بقا و رقابت در عرصه متغير كسب و كار كنوني مي باشند. در اين راستا؛ پژوهش حاضر به دنبال بررسي رابطه دو متغير كليدي شناخته شده فرهنگ يادگيري سازماني و انتقال دانش ضمني در رابطه با توانمندسازي كاركنان است. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين فرهنگ يادگيري در سازمان و توانمندسازي كاركنان با در نظر گرفتن متغير ميانجي انتقال دانش ضمني مي باشد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف كاربردي است و به روش توصيفي- همبستگي صورت گرفته است. حجم نمونه تعداد 220 نفر از اساتيد و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي مي باشند، كه به صورت تصادفي انتخاب شده اند. ابزار مورداستفاده در اي پژوهش پرسشنامه هاي استاندارد فرهنگ يادگيري سازماني، توانمندسازي كاركنان و انتقال دانش ضمني است، كه پايايي آن ها از طريق آلفاي كرونباخ به دست آمد و روش تحليل عاملي تاييدي براي بررسي روايي مورداستفاده قرارگرفته است. و داده ها نيز با بهره مندي از همبستگي پيرسون و مدل معادلات ساختاري تحليل شدند. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه فرهنگ يادگيري سازماني نقش بسزايي در فراهم كردن بستر مناسب براي توانمندسازي كاركنان از طريق انتقال دانش ضمني دارد. از اين رو پيشنهاد مي شود همواره سازمان ها به دنبال دستيابي به فرهنگي و جوي مطلوب و حمايت كننده از يادگيري باشند.

فاقد چكيده مي باشد