بررسي شيوه هاي مشاركت مردمي در پيشگيري از جرايم سازمان يافته

جرايم سازمان يافته كه موجب شكسته شدن حريم امن شهروندان مي شود، جزء جرايم خشن و از مصاديق بارز ناامني است؛ به گونه اي كه علاوه بر امنيت عمومي، امنيت اجتماعي و اقتصادي شهروندان را نيز تهديد مي كند. پژوهش حاضر كه از نوع توصيفي و كاربردي است به بررسي تأثير شيوه هاي مشاركت مردمي در پيشگيري از جرايم سازمان يافته پرداخته و در اجراي آن از دو روش اسنادي و ميداني (پيمايشي) استفاده شده است. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه سه بخشي شامل: مشاركت شهروندان با پليس، مشاركت سازمانهاي مردم نهاد و مشاركت كاركنان پليس در پيشگيري از جرايم سازمان يافته، استفاده شده و پس از جمع آوري داده ها، آنها را در محيط spss وارد نموده و جهت تدوين پاسخ ها، از طيف ليكرت پنج درجه اي استفاده شد. همچنين از آزمون كاي اسكوئر جهت مقايسه بين فراواني هاي مشاهده شده با فراواني هاي مورد انتظار بهره گرفته شد. جامعه آماري شامل دو گروه 1- فرماندهان و مديران انتظامي و 2-شهروندان تهران بزرگ به تعداد 384 نفر است. نتايج پژوهش حاضر نشان ميدهد كه بين مشاركتهاي مردمي (شهروندان و سمن ها) با پليس در پيشگيري از جرايم سازمان يافته رابطه مستقيم و معني داري وجود دارد. لذا، مي توان برافزايش آگاهي شهروندان و ارائه آموزش هاي همگاني، ميزان مشاركتهاي مردمي با پليس را افزايش داد.