عنوان مقاله :
گروه هاي حرف اضافه اي در زبان فارسي: بررسي نقش گرا
عنوان به زبان ديگر :
Prepositional Phrases in Persian:A Functional Analysis
پديد آورندگان :
رضايي، والي دانشگاه اصفهان , سعيدي، همايون دانشگاه اصفهان
كليدواژه :
فعل غيرشخصي , تجربه‌گر , سبب , پسند آمدن , پذيرفتن , آرزو كردن
چكيده فارسي :
گروه هاي حرف اضافه در نظريه پردازي هاي نحوي جايگاه خاصي را به خود
اختصاص داده است. در دستور نقش و ارجاع، اين گروه ها به سه دستة
افزوده، نشانگر موضوع، و موضوع افزوده تقسيم مي شوند . در دستة اول،
اين گروه ها در قالب ادات ايفاي نقش مي كنند . در دستة دوم، گروه حرف
اضافه يكي از موضوع هاي محمول مي باشد . در دستة سوم، حرف اضافه
نشانگر موضوع براي محمول است اما بر معناي بند نيز مي افزايد . نوشتار
حاضر نشان مي دهد كه گروه حرف اضافه اي در زبان فارسي داراي
كاركردهاي مختلفي است و، علاوه بر نقش ادات، مي تواند به منزلة نشانگر
موضوع در ساخت هاي دومفعولي و گاهي به عنوان مفعول مستقيم و برخي
نقش هاي ديگر به كار رود. در اين جستار، گروه هاي حرف اضافه اي نشانگر
موضوع، با توجه به افعالي كه با آن ها تظاهر مي يابند ، به ده دسته تقسيم
شده اند. گروه حرف اضافه اي همراه با فعل هاي ناگذر حركتي، گروه حرف
اضافه اي مكاني و غيرمكاني همراه با فعل ربطي، و گروه حرف اضافه اي در
ساختار هاي فعل سبك فارسي از ديگر مواردي است كه ، در اين پژوهش ،
بررسي شده است
چكيده لاتين :
Prepositional phrases have a significant place in different syntactic theories. In Role and Reference Grammar these constituents are categorized into three classes namely Adjuncts, Argument markers and Argument-adjuncts. Adjuncts PPs offer semantic information for the sentence in which they occur. They are adverbial elements modifying the event or situation described by the predicate. Argument marking PPs mark an argument of the predicate. In this class the preposition itself does not contribute semantic information. Argument- adjunct PPs contain predicative adpositions that add to the meaning of the sentence. Also, they introduce one of the participants in the event. This paper examines different PPs in Persian based on the classification of RRG. It will be demonstrated that PPs in Persian do not always function as adjuncts, but they play as markers of arguments in ditransitive clauses or even as direct objects with some predicates. To conclude we will show that RRG accounts for prepositional phrases in Persian.
