گويشوران زبان و باهم آيي

Language Speakers and Collocations

به كارگيري واژه هاي متناسب در كنار هم، يكي از مشكل ترين وظايف زباني زبان آموزان دوم/خارجي است. درمقابل، گويشوران بومي، در اين باره كه كدام واژه ها را بايد در كنار هم به كار برد، دانش گسترده اي دارند؛ و آنها مي توانند واژه هاي مختلف را به درستي در كنار هم قرار دهند. اين دانش، يكي از توانايي هاي اساسي گويشوران بومي است. كاربرد خاص باهم آيي ها به شكلي همانند گويشوران بومي، مسئله اي حساس است؛ اما اين وظيفه براي گويشوران غيربومي آسان نيست. بنابراين، در اين زمينه بايد به آنان آموزش داد؛ با اين حال به طور كلي مشخص نيست كه كدام باهم آيي ها را بايد آموزش داد و چگونه خطاهايي كه در استفاده از واژه ها رخ مي دهد، ممكن است به دليل تفاوت هايي باشد كه بين زبان هاي مبدأ و مقصد وجود دارد آگاهي از دلايل بروز خطاهاي احتمالي به هنگام يادگيري باهم آيي ها، براي زبان آموزان بسيار مفيد است. در اين مقاله سعي شده است باهم آيي هايي معرفي شود كه(به دليل تفاوت در دو زبان مبدأ و مقصد) احتمال زيادي دارد زبان آموزان در به كارگيري آنها دچار اشتباه شوند

Combining words appropriately in a target language is one of the most difficult tasks for foreign/second language learners. By contrast, native speakers have extensive knowledge about which words should be used together, and they can accurately form the combinations of diverse words. Such knowledge is one of the vital competencies of native speakers. These combinations of words are referred to as “collocation”. The proper use of collocations is crucial to sound like a native speaker, yet it is not so easy for non-native speakers of a Target language. Therefore, they should be taught systematically. However, “it is largely unclear how and which collocations should be taught”. Errors in vocabulary use can be caused by the differences between learners’ L1 and target language. It is helpful for learners to be aware of the causes of possible errors while learning collocations. This article has an attempt to introduce collocations which are likely to cause learners to make errors due to differences their L1 and target language.