عنوان مقاله :
بررسي بازنمايي كنش هاي اجتماعي در مجموعه داستان زن زيادي از جلال آل احمد بر اساس الگوي ون ليوون 2008
عنوان به زبان ديگر :
The Representation of Social Actions in Persian Stories: A Critical Discourse Analysis of Ale Aahmad short stories
پديد آورندگان :
جنيدي جعفري، محمود پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات انساني , خاقاني، طوبي
كليدواژه :
تحليل گفتمان انتقادي , الگوي ون ليوون 2008 , كنش اجتماعي , آل احمد , زن زيادي
چكيده فارسي :
تحليل گفتمان انتقادي زير شاخه ي تحليل گفتمان است كه با تركيبي از دو شرط
بين رشته اي و شرط انتقادي بودن توصيف مي شود . در تحليل گفتمان انتقادي،
اعتقاد بر اين است كه در زيرساخت همه ي متون و گفتمان ها، شكلي از ايدئولوژي
نهفته است كه ساخت و معني متن و گفتمان را تعيين مي كند . به گفته تئون اي
ون دايك هدف تحليل گفتمان، رونمايي، اطلاع دادن و مقاومت در برابر
نابرابري هاي اجتماعي است. به عقيده ي وي چنين تحليلي، منتقد را قادر خواهد
ساخت تا آن گونه هاي گفتماني را كه از قدرت سوء استفاده مي كنند و بي عدالتي را
رواج مي دهند، مورد تحليل و بررسي قرار دهد. هدف از بررسي اين پژوهش،
بازنمايي كنش اجتماعي در مجموعه داستان زن زيادي از جلال آل احمد بر اساس الگوي ون ليوون 2008 مي باشد كه نگارندگان به اين دليل كه مجموعه داستان هاي اين نويسنده، هم در دوران خود و هم امروزه نيز ميان اقشار مختلف
محبوبيت خود را دارد اين عنوان را جهت بررسي انتخاب نموده اند . در اين
پژوهش از روش توصيفي و كتابخانه اي براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شده
است بدين صورت كه پس از انتخاب متون، الگوي مورد بحث روي آنها بررسي
شده و در نهايت از آزمون خي براي مشخص شدن ميزان رازگونگي متون استفاده
شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشانگر اين است در اين مجموعه داستان
ميزان صراحت بيشتر از پوشيدگي است
چكيده لاتين :
The enchiridions, in reality, convey the ideology of its writer, but how are these ideologies are conveyed in the texts? The present research uncovers the answer to the question by the use of Critical Discourse Analysis. It presents a framework for describing the representation of social actions in Ale Ahmad short stories, attempting to illustrate five types of action dichotomy and their typical grammatical realizations. It then reveals the transformations which social actions can undergo in discourse, and finally it talks about how did Ale Ahmad use utilize them to conduct the text in the way that he want to convey his ideologies.