بررسي و نقد برهان جهان‌شناختي سوين‌برن با تكيه بر اصل سادگي

در ميان مسائل خداشناسي، اثبات وجود خدا از اهميت خاصي برخوردار است. حاصل كوشش شمار زيادي از فيلسوفان و متكلمان، مجموعه متنوعي از براهين فلسفي در اثبات وجود خداوند است كه يكي از قديمي‌ترين آن‌‌ها، برهان جهان‌شناختي است. در اين مقاله، تقرير سوين‌برن از اين برهان مورد بررسي قرار گرفته است. نقطه‌ي عزيمت او در اثبات وجود خدا، جهان پيچيده‌ي فيزيكي است. او تبيين‌هاي علمي از جهان را كه بر مبناي قوانين ماده و انرژي عمل مي‌كند و در تحليل نهايي به تصادف مي‌انجامد، ناكافي دانسته و پذيرش آن را به دور از عقل سليم مي‌داند. در برهاني كه او ارائه مي‌دهد، وجود جهان پيچيده، درمقام شاهدي بر وجود خداوند است كه وجود خدا را محتمل‌تر از عدم او مي‌سازد؛ از اين جهت برهان خود را استدلالي استقرايي برمي شمارد و نه قياسي. سوين‌برن با بهره‌گيري از اصل سادگي، فرضيه‌ي خداباوري را با اعتقاد به خدايي متشخص، واحد و با اوصاف متعالي، فرضيه‌ي بسيار ساده‌اي مي‌انگارد كه در مقايسه با نظريات بديل ماترياليستي، ساده‌ترين نظريه براي تبيين واقعيت جهان است. تبيين شخصي و اصل سادگي، نكات كليدي برهان جهان‌شناختي سوين‌برن مي‌باشند. تمسك به اصل سادگي و اينكه اين اصل درنظر او به چه معناست، در چالش با اشكال‌هايي است كه در اين مقاله قصد داريم آن‌ها را مورد ارزيابي قرار دهيم.

فاقد چكيده مي باشد